نمایش همه
  • تاریخ ۱۳۹۸-۰۸-۱۸ ۰۹:۴۰

    نگاهی به تاریخِ خلافِ واقع در تاریخ؛

    در جستجویِ ممکن‌ها

    تاریخ بالقوه، در این معنا،  «تاریخی» است که از همپوشانی فضای ذهنی و عینی شکل گرفته باشد به طوری که فاکت های گذشته در کنار عناصر یا بدیل‌های خیالی  قرار می‌گیرند و حتی فاکت‌ها جای خود را در ذهن به بدیل‌های ذهنی و خیالی می‌دهند که همان طور که گفته شد این تصورات، خیال صرف نیستند بلکه ریشه در تجربه و فاکت و حتی عقلانیت دارند. جستجو یا واکاوی در امکان های دیگر  به فهم بهتر رویدادها کمک می‌کند.

  • بیانیه ۱۳۹۸-۰۸-۱۴ ۱۲:۵۸

    بیانیه جمعی از فارغ التحصیلان دبیرستان فرهنگ؛

    درباره علوم انسانی در ایران امروز و دبیرستان فرهنگ

    مدرسۀ فرهنگ به معنای واقعی «غیرانتفاعی» بود و سطح شهریۀ آن با مدارس هم ارز خصوصی امروز و دیروز همخوانی نداشت. (بعضاً دانش‌آموزانی علاقمند از خانواده‌هایی با توان اندک مالی رایگان یا با تخفیف در مدرسه فرهنگ ثبت‌نام می‌شدند) در نتیجه، مدرسه فرهنگ بدون امکانات مادی خاص و ویژه‌ تنها به سرمایۀ فرهنگیاش متکی بود.

  • کلانتر ۱۳۹۸-۰۸-۱۳ ۰۹:۵۳

    نگاهی به کتاب روزنامۀ خاطرات شرف‌الدوله میرزا ابراهیم‌خان کلانتری باغمیشه*؛

    کلانتر تاریخ‌نویس

    اهمیت خاطرات شرف‌الدوله به توجه آن به اجتماع و طبقات گوناگون است. شاید شرف‌الدوله برمبنای منصب پیش از مشروطه‌اش (کلانتر) در این‌باره دقت‌نظری ویژه داشت؛ دقت‌نظری که محققان تاریخ اجتماعی را به کار آید و آنان را مجاب می‌سازد از مباحث کلیشه‌ای پا فراتر نهند.

  • مصفا ۱۳۹۸/۰۸/۱۱

    گفت‌وگو با دکتر امیربانو مصفا درباره جایگاه مظاهر مصفا در شعر و ادب فارسی؛

    سیمای او در این آینه روشن همان است که من می‎خواهم

    خودش تعریف می‌کند که من قم بودم و در مدرسۀ ابتدایی تحصیل می‌کردم. رضاشاه که با قطار طی طریق می‌کرده یک توقفی هم در ایستگاه قم می‌کرده، مدت‌ها در مدرسه مدیر و ... داشتند به بچه‌ها تعلیم می‌دادند که مثلاً وقتی رضاشاه آمد شما به سمت او نگاه کنید. بعد می‌گوید وقتی رضاشاه آمد من لج کردم به طرف دیگر نگاه کردم. یک‌چنین روحیه‌ای داشت و اصلاً قدرت‎ستیز بود.

  • دانشگاه ۱۳۹۸-۰۸-۰۸ ۱۰:۳۷

    فلسفه دانشگاه در گفتارهایی از احسان شریعتی، رضا ماحوزی و محمدرضا بهشتی؛

    دانشگاه در انقطاع از سنت

    طرح مساله جایگاه دانشگاه باید در یک بستر بزرگ‌تر صورت بگیرد و آن داستان هویت است. به نظر می‌آید در هویت دانشگاهی یک تلاطم و ناهمخوانی و پریشانی وجود دارد و این هویت دانشگاهی بخشی از یک کل است و در نتیجه این اختلال به هویت کل جامعه مربوط می‌شود. بنابراین آیا ما نباید تلاش کنیم که بدانیم ریشه‌های این مشکل کجاست و بروزش در سطح دانشگاه به این شکل است؟

  • اتحادیه ۱۳۹۸/۰۸/۰۶

    گفت‌وگو با منصوره اتحادیه در مورد تاریخ نگاری؛

    پژوهش تاریخی؛ پرسش مهم‌تر است یا منبع؟

    تاریخ‌نگاری قبل از مشروطه هم در حال تحول بود و لزوماً انقلاب باعث این مسئله نشد. البته انقلابات تاریخ‌نگاری را هم ارتقا می‌دهد و متحول می‌سازند. این یک قاعده است. مثلاً تاریخ‌نگاری مدرن اروپا از انقلاب فرانسه شروع شد. هر انقلابی تکانی به تاریخ‌نگاری می‌دهد، ولی قبل از مشروطه نیز تاریخ‌نگاری در حال تحول بود.

  • کارل اشمیت ۱۳۹۸-۰۸-۰۱ ۱۲:۲۲

    زمینه‌های تاریخی و فکری فلسفۀ سیاسی اشمیت؛

    تصمیم برای خروج از گفت‌وگوی بی‌پایان

    به نظر اشمیت، رمانتیسیسم در دستان بورژوازی سیاست دموکراتیک را به گفت‌وگویی بی‌انتها بدل کرده است که هدف آن لذت زیباشناختی صرف است و در چنین شرایطی، آنچه به محاق می‌رود، تصمیم اصیل سیاسی است. تصمیم گرفتن (نه لزوماً تصمیم درست گرفتن) در شرایطی که آلمان مغلوب در جنگ جهانی اول، درگیر بحران‌ها و کشمکش‌های سیاسی و داخلی فراوانی بود، اهمیت فراوانی داشت و از نظر اشمیت (و بسیاری دیگر) بی‌تصمیمی پاشنۀ آشیل این شرایط بود.

  • فلسفه و دانشگاه ۱۳۹۸-۰۷-۲۸ ۱۲:۵۷

    نظام معانی دانشگاه ایرانی؟!

    توهمات شبه دانشگاهی صرفا در شخصیت برخی از اساتید بروز نخواهد یافت بلکه ممکن است در برخی از دانشجویان مقطع تحصیلی لیسانس و فوق لیسانس و دکتری این پدیده وارد شود و این قشر به جای تحصیل و مطالعه و درس خواندن، صرف عکس یادگاری و عکس گرفتن و کپی یا فوروارد کردن از مطالب و کتاب هایی که نه یکبار خوانده اند و نه مفاهیم این کتاب ها را درک کرده، تمام وقت مفید خود را به هدر دهند و یا در کتاب سازی هایی صرف ‌کنند، که صرفا با رزومه سازی به دنبال چهره سازی علمی از خویش شوند

  • جشنواره ۱۳۹۸-۰۷-۲۳ ۱۰:۵۵

    گزارشی تحلیلی از سی‌وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر

    خیلی دور خیلی نزدیک

    اتفاقات رخ‌داده در جشنواره جهانی فیلم فجر از حیث بی‌همتا بودن قابل اشاره است. چنین توجهی نه از بابت نبوغ مجریان ایرانی، بلکه بر اثر وارونگی رخدادها شکل می‌گیرد. از نام جشنواره شروع کنیم که همنشینی‌اش با عنوان «فجر» آن هم در زمانی متفاوت با آن رخداد تاریخی و در یک سلیقۀ بی‌سابقه در جهان، تنها به دلیل دور ماندن از ترکش دلواپسان ماندنی شد و با وجود اولین حکم دریافتی میرکریمی تحت عنوان «دبیر جشنواره جهانی فیلم ایران» (به عبارتی بهتر جشنواره جهانی تهران) از دست حجت‌الله ایوبی، به نظر می‌رسد نام فعلی در حد یک ردیف بی‌قافیه با جریان جشنواره جهانی فجر تنها کارکرد خنثی‌کننده برای دور ماندن از ترکش نقدهای معترضان داشته باشد

  • جهانگیری ۱۳۹۸-۰۷-۲۱ ۱۲:۳۲

    نکاتی دربارۀ ترجمۀ محسن جهانگیری از کتاب «اخلاق» اسپینوزا؛

    تنها چند لغزش موجود

    ترجمۀ کتاب «اخلاق» در سطح بس قابل قبولی برای محیط فرهنگی دانشگاهی کشور جای دارد، به‌گونه‌ای که به جرئت می‌توان گفت آقای دکتر جهانگیری در تحقق بخشیدن به آرزوی ترجمۀ یک اثر بنیادین فلسفی چند سروگردن از بسی استادان و همکاران و دانشجویان خود بالاتر است. بااین‌همه، آن‌گاه که از یک سو اعلام می‌کنیم که استادان سخت‌کوش و دقیق را دوست داریم ولی حقیقت را بیشتر از آنان دوست می‌داریم و از سوی دیگر در نگاه به متن ذره‌بین نگرش نقادانه به دست می‌گیریم، ممکن است از استادان بزرگ نیز لغزش‌هایی ببینیم که ذکر آن‌ها هرگز کسر شأن آنان نیست.

  • ابراهیم توفیق ۱۳۹۸/۰۷/۲۱

    جامعه‌شناسی تاریخی در گفت‌وگو با دکتر ابراهیم توفیق/ بخش دوم؛

    جامعه‌شناسی ما ضد تاریخی است

    گاه پیش خودم فکر می‌کنم چرا گفت‌وگویی میان جامعه‌شناسان و تاریخ‌نگاران ما وجود ندارد؟ آیا شما می‌توانید گفت‌وگوی میان آنان را به من نشان بدهید؟ من جامعه‌شناسان کمی را می‌شناسم که آدمیت را بشناسند. این نکته ذهن من را مشغول می‌کند چون ما جامعه‌شناسانی داریم که گفت‌وگویی با تاریخ‌نگاران ما ندارند، تاریخ‌نگارهایی هم داریم که با جامعه‌شناسان کاری ندارند.

  • ترزا آویلا ۱۳۹۸-۰۷-۲۰ ۰۹:۲۳

    نگاهی به شخصیت قدیسه ترزا و عرفان کاتولیکی او؛

    شعف به شیوۀ تِــرزا  آویلای

    عرفانِ کاتولیکی( با دو نقطۀ عطف: در قرنِ دوازدهم با عرفانِ راین، سپس در پی شورای تِرنت و اصلاح‌ستیزی آن، با به‌ویژه تِـرزا دو آویلای اسپانیایی و دوستش جان صلیب) در حالتی امتناعی در درونِ کاتولیسم، جا خوش می‌کند: حاشیه‌ای که در تکاپوی مکاشفه قلب است. نوشتنِ تِـرزا از همین وضعیت متناقض‌نما سر بر می‌آورد، و البته کارش نیز به‌مثابۀ مؤسسِ فرقه کارمِل‌های پابرهنه استوار بر همین جایگاه متناقض نماست.

  • ابراهیم توفیق ۱۳۹۸/۰۷/۱۹

    جامعه‌شناسی تاریخی در گفت‌وگو با دکتر ابراهیم توفیق/ بخش اول؛

    تقسیمات میان‌ رشته‌ها را قبول ندارم

    تقسیمات رشته‌ای به شکلی که با آن مواجهیم مورد پذیرش من نیست، به نظر من همه‌ی این‌ها یک جایی به هم می‌رسند و آن هم لحظه‌ی حال است. یک تاریخ‌نگار اگرچه موضوعش فقط گذشته است، ولی سؤالی که از گذشته می‌کند سؤالی است که نسبتی با لحظه‌ی حال دارد و این همان نقطه‌ای است که این دو به هم می‌رسند و گفت‌وگو بین آن‌ها امکان‌پذیر می‌شود.

  • لویاتان ۱۳۹۸-۰۷-۱۷ ۱۱:۳۳

    چند نکته در باب دولتِ مقتدر توسعه‌گرا؛

    اقتدار و توسعه

    ایران نیازمند یک «دولت مقتدر توسعه گرا» است که اولا به فساد و رانت پایان دهد و در درجه دوم بتواند با سیاست گذاری های هدفمند در حوزه محیط زیست،اقتصاد،سیاست خارجی، آمایش آموزش و غیره کشور را در میان مدت به سمت توسعه ملی هدایت کند. در مرحله بعدی تقویت دموکراسی و توسعه سیاسی در سایه زیرساخت ایجاد شده باید در دستورکار قرار گیرد البته به نظر می رسد در این مسیر نظام ریاستی به جای نظام نیمه ریاستی قابلیت بیشتری داشته باشد.

  • جعفریان ۱۳۹۸/۰۷/۱۴

    گفت‌وگو با رسول جعفریان؛

    ‌سیاست‌زدگی آفت تاریخ و تمدن

    تاریخ ۳۰ سال قبل از انقلاب هم گرفتار یک دگردیسی شد و مرحوم آیت در این زمینه موثر بود. البته بعد اسم او فراموش شد اما آن وقت تغییراتی رخ داد که کاری انقلابی تلقی شد. مثلا همه خیابان‌هایی که در انقلاب به اسم مصدق نام‌گذاری شده بود به کاشانی تغییر نام یافت. همین اتفاق در مورد بیمارستان‌ها هم رخ داد.

  • کارگر ۱۳۹۸-۰۷-۱۳ ۱۰:۵۱

    نگاه مطالعات فرهنگی به «کار» چیست؟

    تحولات فرهنگی‌اجتماعی و معنای کار

    فضای مجازی، درک از زمان و مکان کار و مرزبندی آن با غیر کار را شکننده و لغزان ساخته و الگوهای جدیدی را پدید می‌آورد. امکان هدایت و انجام کل و یا بخشی از فعالیت‌ها و خدمات از طریق شبکه و در مواردی جابه‌جاییِ کار و خانه و انتقال وظایفِ هر یک به دیگری را به‌همراه داشته است. بر این اساس ممکن است در محیط کار از طریق شبکه‌ها به مدیریت بخشی از مسائل خانواده بپردازیم و متقابلاً در محیط منزل، فضای مجازی، ما را ملزم و یا علاقه‌مند به پاسخ‌گویی و انجام برخی وظایف شغلی سازد.

  • تورن ۱۳۹۸-۰۷-۰۸ ۰۹:۴۳

    تورن به چه کار جامعۀ ایرانی می‌آید؟

    مدرنیته در بن‌بست سنت

    یکی از مهم‌ترین ره‌آوردهای نظری تورن برای جامعۀ ایرانی کمک به داشتن درکی بهتر در رویارویی با مدرنیته است. چیزی که دست‌کم از زمان عباس ‌میرزا یکی از پیچیده‌ترین پرسش‌ها و دشواره‌های ما ایرانیان بوده است. اندیشه‌های تورن دربارۀ نوع مواجهه با مدرنیته برآمده از شناخت تاریخی عمیق او از صور مختلف مدرنیزاسیون در قرون اخیر است و می‌تواند دربرگیرندۀ اشاراتی ارزنده برای جامعۀ ایرانی باشد.

  • فلسفه اسلامی ۱۳۹۸/۰۷/۰۷

    گفت‌وگوی فرهنگ امروز با نصرالله پورجوادی در مورد وضعیت کنونی و آیندۀ فلسفۀ اسلامی (2)؛

    فلسفۀ اسلامی بخشی از فلسفۀ قرون وسطاست

    فلسفۀ اسلامی کار خودش را کرده و حرف خودش را زده است. فلسفۀ اسلامی بخشی از فلسفۀ قرون وسطاست و من این عبارت قرون وسطا را به‌عنوان تحقیر به کار نمی‌برم. منظورم دوره‌ای از ادوار گذشته است که به قبل از مدرنیته برمی‌گردد. فلسفۀ اسلامی به‌عنوان فلسفۀ این دوره، حرفش را زده و حرف‌های خیلی عمیقی هم زده است، ولی آن دوره گذشته و ما باید فلسفۀ اسلامی را به‌عنوان تاریخ فلسفۀ اسلامی در نظر بگیریم.

  • یزدی ۱۳۹۸-۰۷-۰۶ ۰۹:۲۱

    آیا بازرگان و یزدی می‌توانستند مانع بروز جنگ ایران و عراق شوند؟

    مسیر ناهموار صلح

    خاطرات صلاح عمر العلی نشان می‌دهد که این مبنای نادرستی است که بگوییم ادامه گفت‌وگوهای دولت موقت از آغاز جنگ جلوگیری می‌کرد. او می‌گوید پس از دیدار با صدام، من با ایشان گفت‌وگو کردم و خودم خیلی خوشحال و خوش‌بین بودم که بحرانی که میان دو کشور به وجود آمده از بین برود. ایشان نقل می‌کند که بعد از ردوبدل شدن چند پرسش و پاسخ، صدام گفت: «صلاح! چه صلحی؟ قرار است چه مشکلی میان ما و ایران حل شود؟» صدام می‌گوید این یک فرصت تاریخی است که چند قرن یک بار اتفاق می‌افتد، حال این فرصت به دست آمده است.

  • طباطبایی ۱۳۹۸-۰۷-۰۳ ۱۱:۱۵

    پاسخ به نوشته عبدالنبی قیم تحت عنوان «جواد طباطبایی و تحریف تاریخ» در مجله بخارا؛

    اُمی‌های مدرن

    با این‌که اعتقاد دارم هیچ‌یک از سه نوشته قیّم ارزش پاسخ ندارند و با این‌که برای ورود امثال قیّم‌ها در عرصه‌ای که وقوفی در آن ندارند، خاستگاهی جز «خالِفْ تُعرَفْ» نمی‌بینم، با این‌حال آن‌چه‌ مرا به تهیه این پاسخ تفصیلی واداشت، نه آن ادعاها، که اشتهار کاذب محل انتشار آن‌هاست. مجله تک‌نفره بخارا، صفحات خود را مزین به مطلبی کرده که قصاید مجعولِ موسوم به معلقات را بر شاهنامه فردوسی ترجیح می‌دهد!!

  • عکس اباذری ۱۳۹۸-۰۷-۰۱ ۰۹:۵۳

    دربارۀ چرایی حمله اصحاب جامعه‌شناسی به زبان فارسی و تبلیغ زبان بومی در سال‌های اخیر (۲)؛

    زبان فارسی و جامعه‌شناسی نامستقر ما

    جهان‌وطنی مغایر با خوی وخیم انسان اجتماعی که جغرافیا را فقط زمین بی‌ذهنیت می‌داند، بیماری دیگری است که ویروس آن به سرزمین ما سرایت کرده ‌است و جامعه‌شناسی نامستقر ما که فکر می‌کند با پرتاب واژه‌ها از جهانی به جهان دیگر می‌تواند راهی به دهی ببرد و بدون شناخت ماهیت جغرافیای خود که پا در آن سفت نکرده ‌است، چون نقاشی چینی در هوا معلق است و منتظر نرمک نسیمی ‌تا به هر سوی میل کند و به همین دلیل چهره به سمت جغرافیای سایر دارد.

  • سروش ۱۳۹۸-۰۶-۳۰ ۱۰:۱۴

    بهزاد جامه بزرگ/ چرا حکمرانی عبدالکریم سروش در فضای روشنفکری ایران به حاشیه‌نشینی و انزوای فعلی او منتهی شد؟

    لوتر در انزوا

    چیزی قریب به دو دهه حکمرانی در فضای روشنفکری ایران مجال مناسبی برای اصحاب روشنفکری دینی و به طور مشخص عبدالکریم سروش بود تا به‌زعم خود نسخۀ شفابخش خود را برای این جماعت چشم‌وگوش‌بسته که آمال خود را در گفتار و نوشتار ایشان جست‌وجو می‌کردند، بپیچند. اما هرچه زمان می‌گذشت این اعتماد و اعتبار کاسته می‌شد. سروش و حلقۀ او جدای از اصطکاک و چالشی که با برخی بخش‌های جامعه ایجاد کرده بودند و از این نمد کلاهی برای خود بافتند، هرگز نتوانستند در طرح پرسش‌های جدید در مواجهه با بحران‌های فکری و معرفتی جامعۀ ایرانی با دنیای جدید کامیاب شوند.

  • پورجوادی ۱۳۹۸/۰۶/۲۷

    گفت‌وگوی فرهنگ امروز با نصرالله پورجوادی در مورد وضعیت کنونی و آیندۀ فلسفۀ اسلامی (۱)؛

    بر سر سفرۀ پیشینیان نشسته‌ایم

    متفکران بزرگ ما در دوره‌های اولیه، با حق و حقیقت نسبتی برقرار کردند و به تأسیس تفکراتی فلسفی پرداختند و در دوره‌های بعد دیگران آمدند و بر سر همان سفره‌ای نشستند که پیشینیان پهن کرده بودند. دوره‌های بعدی هم البته ابتکارهایی داشتند، ولی آن دورۀ نخستین تکرارشدنی نیست. ممکن است لحظات دیگری باشد که مجدداً اهل اندیشه و اهل فکر نسبتی با حق برقرار کنند، ولی اگر نکردند، نمی‌شود گفت به قهقرا رفته‌اند.

  • ونسا مارتین ۱۳۹۸-۰۶-۲۵ ۱۵:۳۵

    نگاهی به کتاب ایران بین ناسیونالیسم اسلامی و سکولاریسم؛

    مشروطه خارج از تهران

    به باور ونسا مارتین با شروع سده بیستم بسیاری از کسانی که مسائل و مشکلات زمانه خود را به زبان دین بیان می‌کردند، در دوره پهلوی به چهره‌هایی سکولار بدل شدند و کسانی هم که در دوره پهلوی بالیده و پرورش یافته بودند هم سکولاریسم را راه و روش طبیعی نگاه به مسائل سیاسی و نقش مذهب می‌دیدند. بااین‌حال، حتی در دوره‌ای که کشور تحت تأثیر نهادهای سیاسی، افکار و اندیشه‌ها و آموزش‌های جدید، به‌ویژه آموزش‌های علمی و تکنولوژیک عمدتاً غربی قرار گرفت، بسیاری از کسانی که به انتخاب خود و با اشتیاق آن آموزش‌ها را فرا گرفته بودند هویت ملی شیعی خود را کماکان حفظ کردند.

  • داوری ۱۳۹۸/۰۶/۲۳

    متن مکتوب مصاحبه رضا داوری اردکانی در مستند تئوریسین خشونت؛

    فردید زنده است چون تفکر زنده است

    غرب زدگی که دکتر فردید گفت اصلاً و به هیچ وجه سیاسی نبود شاید بعدها خود دکتر فردید نتایج سیاسی از آن گرفته باشد اما از اول سیاسی نبود، آل احمد چنان که خودش هم معترف بود از اول قضیه را سیاسی کرد، از اول که طرح کرد در شورای تحول آموزش در وزارت فرهنگ، خودش گفت من اصطلاح را از دکتر فردید گرفته ام اما مطلب من مطلب دیگری است، ولی این تلقی سیاسی غرب زدگی شایع شد و همه این تلقی آل احمد را فهمیدند.

  • زبان فارسی ۱۳۹۸-۰۶-۱۷ ۰۹:۴۹

    دربارۀ چرایی حمله اصحاب جامعه‌شناسی به زبان فارسی و تبلیغ زبان بومی در سال‌های اخیر (۱)؛

    هم‌سرایی با دشمنان ایران

    حمله به زبان فارسی، رنگ و نشان کردن ستون فقرات تمدن و فرهنگ چندلایه و عظیم و خوانده‌نشدۀ ما در طول هزاره‌هاست، برای تیر انداختن و شکستن این ستون فقرات به ‌این گناه که تمدنی عظیم و تأثیرگذار را چون نخاعی در میان دارد و با باری از خرد و دانش و مشترکات فرهنگی باعث انسجام ملی است و به ‌این اعتبار نقش نهادی بسیار عظیمی‌ را در جهت انسجام ملی پذیرفته ‌است.

  • ویلیامز ۱۳۹۸-۰۶-۱۶ ۰۹:۳۱

    نگاهی به کتاب فرهنگ و جامعه؛

    از «منتقدان فرهنگ» تا «فرهنگ و جامعه»

     فرهنگ در منظر ویلیامز و این اثر مهم، همان امر عمومی‌ای است که گاه مبتذل و پیش‌پاافتاده به نظر می‌رسد، اما هرگز غیرمهم و فاقد ارزشِ شناختی و مطالعاتی نیست. این البته یک گرایش و دعوی مشترک در میان پایه‌گذاران مطالعات فرهنگی است که با از میان برداشتن مرز نخبه‌گرایی و عامه‌پسندی، حداقل از نظر شناختی، زمینه را برای معرفی و شناخت هرچه بیشتر زندگی روزمره و سویه‌های هم‌زمان شکل‌گیرندۀ قدرت و مقاومت در دل آن فراهم کرده‌اند.

  • ایمانوئل کانت ۱۳۹۸-۰۶-۱۳ ۱۲:۲۵

    طرح فلسفه کانت در ایران کم حاشیه تر است؛

    این کانت غیر جذاب

    کانت برای خود جایگاه فیلسوف سیاسی قائل نیست و این مساله در شکل گیری تفکرات پیرامون فلسفه کانت امر بدیهی می باشد که آموزه ها و جاذبیت های شخصیتی امانوئل کانت برای اهل ایدئولوژی ، سیاست بازی و روشنفکری در ایران ، جذابیت فکری سیاسی نخواهد داشت و در کشور ایران نگاه سیاسی به کانت کمتر محل مناقشه بوده است و تا کنون طرح اندیشه های کانت کمتر حاشیه ساز بوده است.

  • مایکل سندل ۱۳۹۸-۰۶-۱۲ ۱۰:۳۱

    تحلیل مایکل سندل از گفتمان عمومی معاصر؛

    اشتباه مرگبارِ ایمان به بازار

    سندل معقتد است که باید دربارۀ جامعه‌ای که بر اصل مدارا و تساهل استوار است، بیندیشیم؛ دربارۀ احترامی که برای تکثرگرایی قائلیم باید عمیق‌تر فکر کنیم. آیا یک گفتمان عمومی ارزش‌گذارانه، قدر و منزلت یک جامعه تکثرگرا را کاهش می‌دهد؟ او بر این نظر است که لزوماً این‌گونه نخواهد بود.

  • سوزان ولف ۱۳۹۸-۰۶-۱۱ ۱۲:۳۴

    تاملی در بحث بخت اخلاقی در فلسفه اخلاق؛

    درس اخلاقی بخت اخلاقی

    درس اخلاقی تشخیص این حقیقت مهم هم در موضع عقل‌گرایانه و هم در موضع غیرعقل‌گرایانه است و آن  این است که نگرش به‌لحاظ اخلاقی وجدانی به زندگی، و نیز نگرش به‌لحاظ انسانی وجدانی به اخلاقیات، باید از سویی بین علاقه‌ به دستیابی به آن نوع عدالت که از محدود کردن اهمیت و معنای چیزی نشأت می‌گیرد که از قدرت و کیفیت اراده‌های ما مستقل است، و از سوی دیگر، علاقه به تصدیق منش زمینی ما و حفظ پیوندمان با جهان اجتماعی و مادی، تعادل برقرار کند. کیفیت متناقض‌نمای پدیدۀ بخت اخلاقی از این واقعیت نشأت می‌گیرد که علاقۀ دوم تنها در صورتی می‌تواند به‌کار آید که این معنا را تأیید کنیم که علاقۀ اول در صدد محدود ساختن آن است.