شماره ۷۵ ماهنامه تخصصی اطلاع رسانی و نقد و بررسی کتاب ماه فلسفه منتشر شد.

مشهورترین روانشناس و بزرگ‎ترین فیلسوف نادره آمریکایی کسی نیست جز ویلیام جیمز. اندیشه‎های وی از چند جهت دارای اهمیت است. علی‎رغم جدایی تدریجی فلسفه و روانشناسی در دورانش، او گونه‎ای از روان‎شناسی را بنیان نهاد که صبغه و رنگ و رویی فلسفی داشت و بعدها فلسفه‎ای را پی‎ریزی کرد که گزاره‎ها و رویکردهای روانشناسانه در آن حضوری جدی داشت. جیمز، ذهن را در جریانی سیال و مداوم می‎دید و «خود» را از مقوله جوهر نمی‎دانست. او معتقد بود که «خود» (که به نوعی مترادف با نفس است)، متعلق آگاهی قرار نمی‎گیرد. جمیز میان: حس، ادراک، تخیل و باور، یک سیر طولی به تصویر می‎کشید که از احساس آغاز می‎شود و به باور می‎انجامد. رویکردی انتقادی به دیدگاه‎های فلسفی نسبت به مقوله جبر و اختیار نیز دارد: جمیز معتقد بود تصمیم‎گیری‎های ما گونه‎های متفاوتی دارد که تنها گونه‎ی نادری از آن مبتنی بر باور است. او توجیهی پراگماتیکی از مقوله اختیار بشر ارائه داد و ارزش زیستن و خوشحالی و ناراحتی از رخدادها را تنها با مختار دانستن انسان قابل توجیه می‎دانست.

روش او در ساحت معرفت‎شناسی، پراگماتیستی است. دستگاه معرفتی او مبتنی بر واقعیت‎های تجربی است و در عین حال ارزش‎های اخلاقی و دینی را با آغوش باز می‎پذیرد. از نگاه او صدق یا موافقت با واقع یعنی آنچه ما را به پیامدهای مفید و عملی می‎رساند.

این ماهنامه در بخش اول به پرونده ویلیام جیمز، زندگی، آرا و آثار، اصول روانشناسی، همچنین بقای ویلیام جیمز،  نقد و بررسی کتاب تنوع تجربه دینی می‎پردازد. در بخش دوم که شامل نقد و بررسی است؛ به بررسی انتحال در مقاله تحلیل روشمند، دو قرائت از اصالت وجود ملاصدرا، کنش، سخن، فضا، گشتی در گلشن اسرار، نقد تکوین عقل عربی پرداخته است. در بخش سوم پرونده مکتب تفکیک به زیرمجموعه بررسی اشکالات بیان الفرقان به روش فلسفه و عرفان، اشاره‎ای به دیدگاه مکتب تفکیک در باب معرفت بشری، آفرینش عالم از دیدگاه مکتب تفکیک، بررسی می‎شود. در بخش سخنرانی به سخنرانی رضا داوری اردکانی پیرامون وضع کنونی تفکر در ایران پرداخته است. در بخش گزارش به بازکاوی وضعیت فلسفه در ایران در روز جهانی فلسفه پرداخته و در انتها به جهان غرب مونا خسرویی می‎پردازد.