به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛محمود ظهیرالدینی بیان کرد: خبرنگار و عکاس اساسا باید دارای یکسری از مهارت‌های فردی باشد و مثل کماندوها آموزش ببیند. بسیاری از عکاس‌ها و خبرنگاران ما در ایران ناز پرورده‌اند.
وی افزود: آن دسته از خبرنگارانی هم که وارد جنگ شدند ناخواسته قالب رزمندگی پیدا کردند؛ در حالی که اگر اکنون جنگی اتفاقی بیفتد، در بیشتر موارد خبرنگاران و عکاسان ما نمی‌توانند از پس ماجرا بربیایند.
این خبرنگار عکاس جنگ بیان کرد: در مواقعی چون جنگ، زلزله و ... تمام راه‌های ارتباطی به لحاظ مخابراتی و برقی قطع می‌شود، عکاس و خبرنگار در چنین شرایطی باید آنقدر توان داشته باشد که هم بتواند عکس و خبر خود را به راحتی مخابره کند و هم بتواند در آنجا زندگی خودش را بگذراند؛ نه اینکه از سر میز دانشگاه وارد میدان شود.
او افزود: همچنین یک خبرنگار و عکاس جنگ باید مهارت‌های ذاتی نظیر خجالتی نبودن را داشته باشد و به نوعی صحنه‌گردان باشد تا بتواند عکس و خبر خوبی ارائه دهد. این آموزش‌ها باید یا از طریق دانشگاه‌ها و یا سازمان‌های خبری انجام شود.
ظهیرالدینی با اشاره به دفاع مقدس درباره‌ی بخش‌های مغفول مانده جنگ به ایسنا گفت: خیلی از بخش‌ها در جنگ بود که ما هرگز نتوانستیم آنها را ببینم و بشنویم چون تصویر یا خبری از آن صحنه‌ها وجود ندارد. در هنگام بروز اتفاقات و صحنه‌های حساس جنگ هرگز هیچ دوربینی نبوده که آنها را ثبت کند. می‌توانم قسم بخورم بعضی از اتفاقات به گونه‌ای بود که کسی به عنوان عکاس یا خبرنگار جرأت نداشته در آن صحنه‌ها حضور داشته باشد. صحنه‌های عجیبی در جنگ بوده که هرگز ثبت نشده است آنچه که از جنگ ثبت شده 40 یا 50 درصد از اتفاقاتی است که در جنگ افتاده است.
این خبرنگار عکاس در پاسخ به این پرسش که دفاع مقدس در رسانه‌های امروز چقدر فراموش شده است؟ عنوان کرد: در ظاهر دستی وسط آمده و خیلی ظریف و به طوری که کسی متوجه نشود بازماندگان جنگ را تحقیر کرده است؛ به گونه‌ای که به جای اینکه ارزش تلقی شود ضدارزش تلقی می‌شود، در جامعه به عنوان بازمانده جنگ خیلی پذیرفته نیستیم. برخلاف کشورهای دیگر دنیا که اگر از جنگ جهانی دوم کسی باقی مانده باشد کلی ارزش و اعتبار دارد در کشور ما اساسا این اتفاق که نمی‌افتد هیچ، به همین بازماندگان نیز سازمان‌های متولی رسیدگی نمی‌کنند.
او خاطرنشان کرد: اگر بخواهند به دفاع مقدس بپردازند فقط درهفته دفاع مقدس است. نمی‌دانم که چرا چنین اتفاقی رخ داده، شاید دفاع مقدس و بازماندگان جنگ برای یک عده خوشایند نیستند و آن عده دوست دارند که جنگ فراموش شود.
ظهیرالدینی افزود: شاید هم به دلیل جوی که بر علیه کسانی که در جنگ حضور داشتند یا متولی و گردانندگان دفاع مقدس بودند به وجود آمده است. عده‌ای تصور می‌کنند که بازماندگان جنگ خیلی زیاد دارند می‌خورند، در حالی که من و خیلی از کسانی که می‌شناسم از این حیث هیچ امتیازی را به دست نیاوردیم، هیچ زندگی راحتی هم نداریم و با درد و رنجی که از جنگ داریم سر می‌کنیم و ترجیح می‌دهیم که ناله‌مان را برای کسی نبریم.
این خبرنگار و عکاس دفاع مقدس تاکید کرد: در هفته دفاع مقدس نیز آن طور که باید، به عنوان بخش مهمی از تاریخ معاصر کشور به آن پرداخته نمی‌شود. من فکر می‌کنم این کار یک سازمان متولی خیلی خوب ندارد و هر سازمانی در این هفته به سلیقه خود کاری انجام می‌دهد.
محمود ظهیرالدینی
وی بیان کرد: در سال‌های جنگ با دفاع مقدس احساسی برخورد کردیم اما الان هم که باید منطقی برخورد کنیم کسی این کار را نمی‌کند و هیچ سازمانی برای این کار وجود ندارد، در واقع اعتباری برای کهنه سرباز جنگ قائل نیستیم. در بخش‌های خبری نیز با خبرنگاران زمان جنگ کاری ندارند و اصلا آنها را نمی‌شناسند؛ چرا که بعضی از مدیرانشان تغییر کردند. به هر حال ما دستگاه تبلیغاتی جنگ بودیم که در خیلی مواقع می‌توانستیم روحیه دشمن را تخریب کنیم؛ رسانه اثرگذار بوده است.
این خبرنگار و عکاس جنگ گله کرد: در سال‌های اخیر کسانی را می‌بینم که سنشان به جنگ نمی‌خورد و مثلا سه سال بعد از جنگ به دنیا آمده‌اند اما پُست مدیریتی گرفته و از خاطرات جنگ تعریف می‌کنند.
ظهیرالدینی همچنین در پایان در خاطره‌ای کوتاه بیان کرد: زمانی که رزمنده بودم خواستم چند نفر را اسیر بگیرم که ناگهان به من حمله کردند تا اسلحه را از من بگیرند و من آنها را کشتم، این خودش در این 25 سال برای من یک بحران روحی شده است.
محمود ظهیرالدینی متولد 1345 است و عکاسی را به صورت حرفه‌ای و به عنوان عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در جنگ شروع کرده است. وی پیش از اینکه به عنوان خبرنگار و عکاس به جبهه برود، به عنوان رزمنده در جبهه بوده و در عملیات‌های متعددی حضور داشته است. ظهیرالدینی در حال حاضر در خبرگزاری ایرنا و خبرآنلاین فعالیت می‌کند.
نظر شما