به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از خبرگزاری شبستان؛ کتاب «درسنامه اخلاق اسلامی» تالیف حجت الاسلام علی نصیری، مدیر موسسه معارف وحی و خرد، توسط انتشارات وحی و خرد منتشر شد.
این کتاب تازه ترین اثر مولف در دوازده فصل با عناوین مفهوم‌شناسی و جایگاه علم اخلاق، گستره اخلاق، ضرورت اخلاقی زیستن، معرفت نفس،کرامت و عزت نفس، همت والا و تلاش مستمر، خداباوری، عبودیت الهی، دنیاگریزی، مهرورزی، رعایت حقوق برادری و عفت‌منشی تالیف شده است.
نویسنده در این اثر بیان می کند: "سعادت‌طلبی و کمال‌جویی از جمله امور فطری است که در همه آدمیان به ودیعت گذاشته شده است. بر اساس فطرت سعادت‌طلبی، انسان‌ها در تمام دوران حیات خود به دنبال سعادت و کمال خود بوده و همه توشه و توان خود را بکار می‌گیرند تا به این سعادت و کمال نایل گردند. آن چه باعث پراکندگی رفتارها در این زمینه شده است، تفسیر و تعبیری است که انسان‌ها از سعادت و کمال دارند؛ به این معنا که شماری کمال و سعادت را در لذایذ و خوشی‌های این دنیا می‌بینند. در میان این دسته نیز یک‌صدایی نیست؛ زیرا گروهی سعادت را در لذات شهوانی، گروهی در ثروت و مال و شماری در جاه و مقام می‌انگارند. در برابر، شماری دیگر با الهام از عقل و وحی، سعادت و کمال را در ترک و مهار خوشی‌ها و لذایذ این جهانی می‌دانند و معتقداند که سعادت در رستن از خاک و رسیدن به افلاک است.
تاریخ تفکر بشر نیز نشان می‌دهد که فلاسفه و اندیشمندان از آغاز تا کنون کوشیده‌اند تا در سایه ژرف‌اندیشی خود و به زعم خویش، سعادت حقیقی را برای انسان ترسیم کرده و تعریفی روشن از آن ارایه دهند.
به رغم چنین تلاشی، آن چه از آنان در این باره گزارش شده، جز به حیرت و سرگردانی بشریت نیافزوده است؛ زیرا سعادت در اندیشه متفکران بشری، چنان دچار فراز و نشیب حیرت‌آور شده که گاه تا پست‌ترین سرخوشی‌های جنسی و شهوانی سقوط می‌کند.
آن چه در این بین جا دارد که به گوش جان نیوشیده شود، رهنمون متون وحیانی است که از آبشخور دانش بیکران الهی مایه می‌گیرد. البته باید اذعان کرد که در میان متون الهی و آسمانی که عموماً دستخوش تحریف و تغییر شده‌اند، قرآن در همه زمینه‌ها و عرصه‌ها هنری دیگر دارد و نمی‌توان آن را با هیچ یک از متون دیگر آسمانی مقایسه کرد.
وقتی به سراغ قرآن می‌رویم و از این کتاب آسمانی می‌پرسیم که سعادت را در چه چیز می‌داند، پاسخ قرآن آن است که فلاح و رستگاری در تزکیه نفس است.
تزکیه به معنای پاک کردن و پیراستن جان از هر گونه آلودگی و رذیلت‌های اخلاقی است؛ اعم از آلودگی‌های فکری همچون کفر، شرک و نفاق یا آلودگی‌های رفتاری همچون کبر، بخل و حسادت.
باری، هنگامی که برنامه‌‌های پیامبران آسمانی از آدم تا خاتم، به عنوان پاک‌ترین انسان‌ها که در سراسر عمر جز درستی، راستی و خیرخواهی چیزی از آنان مشاهده نشد، را بررسی می‌کنیم، درمی‌یابیم که دعوت به تزکیه نفس، تحصیل اخلاق الهی و تشویق به خداگونه شدن پس از دعوت به توحید، در سرخط این برنامه‌ها و جزو اصلی‌ترین آموزه‌های آنان قرار دارد.
بنا بر گزارش روابط عمومی موسسه وحی و خرد، بدون تردید اگر هدف آفرینش عالمی این چنین گسترده، بیکران و پر رمز و راز را در یک کلمه خلا‌صه کنیم، عبارت «الهی شدن انسان» بدست خواهد آمد. بر این اساس، دعوت به خدا‌باوری و یکتاپرستی، پذ‌یرش رسالت پیامبران، ایمان به روز رستاخیز همگی مقدمه‌ای به شمار می‌روند که قرار است انسان از رهگذر و به مدد آنها به هدف نهایی خلقت نایل آید.
دانشی که با واکاوی رذایل و فضایل، سعادت انسان را تبیین می‌کند و راه‌های نیل آن را بازمی‌شناساند، «اخلاق» نام دارد که در متون دینی پس از عقائد، در جایگاه دوم قرار دارد و بخش فراوانی از آموزه‌های قرآنی و روایی را به خود اختصاص داده است."
شایان ذکر است، «درسنامه اخلاق اسلامی» در ۲۲۸ صفحه از سوی انتشارات وحی و خرد روانه بازار کتاب شد.