همایون همتی در ابتدای سخنانش با بیان اینکه «وحی» در مباحث کلام اسلامی مطرح شده و از موضوعات مهمی است که متکلمان در مورد آن بحث کرده اند، گفت: به لحاظ کمی و کیفی آثار ما در این باره و در مقایسه با سایر مباحث مانند توحید چشمگیر نیست و فقر فاحشی در این باره بین پیروان مذهب و متفکران اهل سنت دیده می‌شود. بنابراین در این زمینه فقر نظریه‌ پردازی داریم.

وی با تأکید بر اینکه در دو قرن اخیر به دلایل معرفتی، سیاسی و اجتماعی مباحث مرتبط با وحی دوباره احیا شده اند، بیان کرد: در الهیات مدرن، پست‌ مدرن و الهیات مسیحی بحثهای جدی و گسترده‌ای درباره این موضوع مطرح شده و حجم کارها قابل مقایسه نیست.

وی با اشاره به اینکه امروزه چندین کتاب جدید در این باره در آلمان منتشر شده‌ است، گفت: امروزه کتابهای مناسبی درباره وحی و نسبت آن با مکاشفات عرفانی در کشورهای غربی و اروپایی نوشته شده‌اند و فیلسوفان دین در دپارتمانهای مختلفی روی این موضوع کار کرده‌اند.

همتی در ادامه سخنانش به گروه‌های علمی که درباره موضوع وحی کار کرده‌اند، اشاره کرد و گفت: علم کلام سنتی و جدید در این باره فعالیتهایی داشته است. همچنین نوروتئولوژیستها درباره الهیات عصب‌ شناسی کارهای متفاوتی انجام داده اند و کتابهای زیادی درباره سهم خداوند در مغز انسان نوشته شده است.

وی افزود: عرفان‌ پژوهان نیز از دیدگاه خود این موضوع را بررسی کرده‌ اند. در این دانش معرفت‌ شناسی تجربه‌ های عرفانی بررسی می‌شود. متأسفانه آثار به زبان فارسی در این باره بسیار کم وجود دارد و در این زمینه نسبت به سایر کشورها سیار عقب هستیم.

این استاد دانشگاه به فعالیت‌های پاراسایکولوژیست‌ها درباره وحی اشاره کرد و تصریح کرد: این گروه علمی به بررسی پدیده‌های غیرمتعارف روحانی می ‌پردازند و بیش از ۴۰ پدیده را در فراروانشناسی وحی استخراج کرده اند و چندین کتاب نیز در ایران با این موضوع ترجمه شده است.

همتی ضمن انتقاد از کمبود آثار کمی و کیفی در این باره در ایران گفت: با وجود شعارهای فراوان درباره علوم انسانی اسلامی متأسفانه کارهای عالمانه و گسترده ‌ای در این باره صورت نگرفته، در حالی که غربیها به دلیل ارتباط با فلسفه‌های دیگر (که در ایران به فلسفه های مضاف مشهور شده) و پرسشهایشان، روی این مباحث کارهای گسترده‌ای انجام داده‌اند.

همتی در پایان سخنانش با بیان اینکه وحی به اصول دین و هویت آن برمی‌ گردد، گفت: وحی در تمامی ادیان ابراهیمی ازجمله اسلام، مسیحیت و یهودیت مشاهده می‌شود و تنها تفاسیر آنها در بین علمای ادیان متفاوت است. با این وجود وحی را نمی‌ توان مانند سایر فروع دین و مناسک و شعائر دینی تفسیر کرد، چون اثرات نامطلوبی خواهد گذاشت.