به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ محمدعلی بهمنی شاعر و غزل سرای کشورمان با بیان این که تفاوت نسل جوان شاعران امروز و شاعران دهه ابتدایی انقلاب اسلامی در شرایط بدی است، اظهار کرد: در آغاز انقلاب شرایطی بود که شاید با ذات شعر نتوان مقایسه اش کرد، چرا که ذات شعر یعنی اثری که پیش اندیشی نداشته باشد و مقوله ای پیش اندیشه نشده است.

وی ادامه داد: در آغاز انقلاب شرایط و رسالت شاعر می‌طلبید که بیاندیشد برای چه می‌خواهد شعر بگوید و ممکن است این شرایط ضعف‌هایی هم داشته باشد. به طور مثال برخی شاعران دهه اول انقلاب گاهی ایدئولوژی را ارائه می‌دادند که هنوز برای خودشان درونی نشده بود.

بهمنی خاطرنشان کرد: در آغاز انقلاب اسلامی شاعرانی بوده اند که درک درونی از انقلاب داشته‌اند و شعرشان تا حال و حتی شاید فرداها در تاریخ کشور ماندگار است و برای این شاعران خود به خود شعر اتفاق افتاده است. اما گاهی برخی شاعران خودشان را آماده می‌کنند و به سراغ موضوعی می‌روند تا درباره‌اش شعر بگویند. امروز آن ضرورت وجود ندارد که رسالتی برای شعر باشد تا شاعر برای شرایطی که در آن زندگی می‌کند شعرهایی را بسازد.

این غزل سرای کشورمان با بیان این که در حال حاضر به دلیل آرامشی که در کشور وجود دارد شاعران جوان می‌توانند به ذات شعر بازگردند، گفت: شاعران باید پیش اندیشی نکنند و بگذارند خود شعر اتفاق بیافتد. متاسفانه در همین شرایط هم خیلی ها دارند شعر می سازند و هر چیزی که بسازیم هستند در پیرامونمان کسانی که اثرمان را تحسین کنند اما باید بدانیم که شعر می سازیم، نمی آفرینیم.

وی خطاب به شاعران جوان گفت: بگذارید با شعر زیستن داشته باشید و شعر مانند صدا شما را دعوت کند و بگوید من را ثبت کن.

بهمنی همچنین با تاکید بر این که هنر موضوعی نیست که کسی بتواند تغییری در آن ایجاد کند، عنوان کرد: برخی به شعر امروز تهمت می زنند و می گویند دارد به انحراف کشیده می شود. در روزگاری هستیم که برخی به هنر تهمت می زنند و به طور مثال می گویند نگران شعر امروزیم و یا می گویند شعر دارد به انحراف کشیده می شود. این دلواپسی ها، دلواپسی هایی است که شاعر از کار خودش دارد و به شعر نسبت می دهد. این افراد در شرایطی هستند که نسبت به کار خود دلشوره دارند و فکر می کنند شعر هم دارد آسیب می بیند. در صورتی که هنر هیچ وقت و در هیچ قرنی آسیب ندیده است و در نهایت آن هنرمند است که آسیب می بیند.

شاعر مجموعه شعر "من زنده ام هنوز و غزل فکر می کنم" عنوان کرد: ما در اینکی زندگی می کنیم که وسط کشاکش دیروز و فردا به ریسمانی متصلیم. می شود تظاهر به این کرد که ممکن است ریسمان پاره شود اما قرن ها این ریسمان بوده است و پاره نشده است.

وی همچنین درباره شعر جوان امروز کشورمان گفت: شهرستان‌های کشور دارای ظرفیتهای شعری خوبی هستند. در گوشه و کنار کشور و حتی فاصله‌های دورتر از مرکز استان‌ها و شهرستان های ما ظرفیت شعری بسیاری وجود دارد اما این شاعران دیده نمی‌شوند و شعرهایشان شنیده نمی‌شود.

وی تاکید کرد: بسیاری از اشعار استعدادهای درخشان شهرستانها با آن که در حال حاضر فرصتی برای ارائه و شنیده شدن ندارد اما ماندگار می شوند.