به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ نشست فیلم «چند متر مکعب عشق» با حضور جمشید محمودی نویسنده و کارگردان،نوید محمودی تهیه کننده،نادرفلاح،حسیبا ابراهیمی،ساعد سهیلی ومسعود میرطاهری بازیگران فیلم،مرتضی غفوری مدیرفیلمبرداری،آبتین برقی طراح صحنه،سپیده عبدالوهاب تدوینگر و مهدی صالح کرمانی صدابردار در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.

جمشید محمودی نویسنده و کارگردان فیلم تحسین شده تماشاگران درباره چگونگی شکل گیری قصه گفت: این اتفاقی است که واقعا در افغانستان ایجاد شده و زن و مردی در کانتینر گیرکرده بودند.سعی کردم این ایده را حفظ کنم و به همین دلیل یکی از کاراکترها را افغانی انتخاب کردم و چون در قصه کوتاه نمی توانستم منظورم را بیان کنم،فیلمنامه بلندی را برای بیان آن انتخاب کردم. این ایده با سفر برادرم به افغانستان، از افغانستان به ایران آمده و تمام تلاشم را کردم که به رفتار ایرانی ها و افغانی ها را تا جای امکان نزدیک شوم و واقعی تر نشان دهم.

نوید محمودی تهیه کننده نیز درباره آن گفت:سال ۸۳ ایده یک خطی قصه را با جمشید مطرح کردم و طی ۸ سال گذشته به این فیلمنامه«چند متر مکعب عشق» تبدیل شد. ما دوماه دنبال لوکیشن می گشتیم و به بندر انزلی،فیروزکوه و جنوب رفتیم و در نهایت این لوکیشن را دستیار کارگردان پیدا کرد. خانه ها در فیلم ۲ تا بود که به ۲۰ خانه رسید. ما المان هایی اضافه کردیم که واقعا در آنجا وجود داشت و به نتیجه مطلوبمان رسیدیم.

جمشید محمودی درباره صحنه های شلوغ و اجرای خوب آن توضیح داد: صحبت های اولیه در پیش تولید با همه گروه تعامل داشتیم و در مقطعی می خواستیم تعداد هنروران را کم کنیم اما تمام تلاشمان را کردیم تا صحنه ها قابل باور شود و خوشبختانه به این پایان رسید.

آبتین برقی با اشاره به طراحی صحنه و تغییر لوکیشن بیان کرد: از طرف خودم از نوید محمودی و گروه آن تشکر می کنم. کار صحنه این کار۶۰ به ۴۰ بود؛ یعنی ۴۰ درصد صحنه را داشتیم و در زمان پیش تولید تلاش کردیم ۶۰ درصد باقی مانده را اجرا کنیم و با گروه دکور، دکور بزنیم.

جمشید محمودی درخصوص خشونت پدر دختر در فیلم عنوان کرد: این برخورد چندان خشونت آمیز و غیرمنطقی با توجه به تعریفی که از پدر داشتیم، این نبود.
این کارگردان همچنین با اشاره به کم بودن خرده روایت ها در داستان افزود: از سیاست های خودم نوشتن خرده روایت و داستانک ها بود که بخشی از آن را شخصیت پدر و بخشی دیگر را عشق تحت تأثیر قرار می دهد. مقداری ترس دوری مخاطب از موضوع اصلی را داشتم و به همین دلیل خرده روایت ها را کمتر کردم.

وی درباره پلان برف گفت: فکر می کنم اگر پلان برف نباشد،سکانس کاملا بسته می شود اما روی بودن این پلان در فیلم اصرار دارم چون باعث می شود که فیلم در ذهن مخاطب تمام نشود.

سپیده عبدالوهاب تدوینگر«چند متر مکعب عشق»نیز درباره سکانس های حرکت آهسته یادآورشد:حرکات آهسته از زمان فیلمبرداری گرفته شده بود و از فکر خود کارگردان بود و به یکباره در مونتاژ اتفاق نیفتاده بود.

این تدوینگر درباره شتاب گرفتن روند تدوین بیان کرد: شتاب گرفتن ریتم فیلم در خدمت موضوع قصه بود چون در ابتدا همه چیز آرام بود اما در بخش دوم نوع فیلمبرداری و تدوین هم همراه با شتاب فیلم تغییر می کند.

حسیبا ابراهیمی بازیگر فیلم  نیزخاطرنشان کرد: فقط با حمایت های کارگردان توانستم آن طور که می خواهم پیش بروم. خوشحالم اولین نفری که با او کار کردم آقای محمودی بود و ایشان خیلی به من کمک کرد.

نادرفلاح بازیگر نقش پدر درخصوص درونگرایی شخصیتش بیان کرد:این نقش را بسیار دوست داشتم و برای گرفتن آن اصرار کردم. نمی خواستم چهره پدر این قدر خشن و سخت گیر نشان داده شود. در جایی می بینید که به همان اندازه پسر،عاشق دخترش است و در فیلم دلیل برخورد با پسر و دخترش را بیان می کند.

ساعد سهیلی بازیگر نقش صابر نیز درباره نقشش بیان کرد:جمشید محمودی به کارش مسلط بود و جواب های من را کامل می دانست و درباره نقش صابر به یک جمع بندی رسیدیم و قرار شد طبق راه قبلی پیش برویم. اول چند متر مکعب عشق و بعد هم متروپل را بازی کردم.

وی با اشاره به لحن خودش گفت: سعی کردم از شیک بودن لحن فاصله بگیرم و ته لهجه ای بماند و من هم با این پیش زمینه لحن را گرفتم.

مسعود میرطاهری بازیگر دیگر فیلم هم گفت: اگر بخواهیم به دو شیوه به این شخصیت نگاه کنیم، در جایی تماشاگر احساس می کند که این فرد صحبت درستی می کند و باید صاحبکارش مواظب او باشد. اما گاهی هم می بینیم دلیلی برای معرفی کردن آن ها به پلیس وجود ندارد. اصولا بدمن ها شاید بهتر در ذهن می مانند و کمتر پیش می آید بازیگران جوان نقش منفی بازی کنند اما این شخصیت با شخصیت خوب داستان تضاد پیدا می کند و این به روند قصه کمک می کند. گاهی فکر می کنم که یک نقش تا چه اندازه ممکن است در فیلم دیده شود و این تقابل باعث دیده شدن نقش می شود.

سهند مهدی نژاد نیز درباره سازبندی موسیقی اظهارکرد: موسیقی فیلم از دل خود فیلم درآمده  و سعی کردم به سازهایی برسم که شبیه آن باشد. این فیلم به لحاظ ذهنی تأثیر بسیاری روی من گذاشت. سعی شده سازها به عشق جاری فیلم نزدیک شود و فکر می کنم این اتفاق افتاده است. خود این فیلم در ساخت موسیقی به من بسیار کمک کرد. این موسیقی مربوط به قومیت خاصی نبود و سعی کردم موسیقی مزاحم فیلم نباشد و به پیام فلسفی فیلم نزدیک شود.

مرتضی غفوری مدیرفیلمبرداری نیز درباره«چند متر مکعب عشق» توضیح داد:برای تک تک کادربندی ها چیدمان انجام دادیم و از کوچکترین موضوع نگذشتیم و سختی های خودش را داشت. بیشتر سختی کار نورپردازی آن بود که چندان احساس نشود.

مهدی صالح کرمانی درباره زیادبودن صداها دربرخی قسمت ها افزود: به نظرم به غیر از یک قسمت که پلیس می آید و کارگرهای افغانی می آیند،صداها تعمدی زیاد بود و در قسمت های دیگر عادی بود.

جمشید محمودی درباره جلوه های بصری فیلم گفت:اصولا اهل چیدن تک تک المان ها در فیلم نیستم اما برخی هم براساس شخصیت ها و کاراکترها چیده می شود و متناسب با آن می شود.

این کارگردان همچنین درباره زیرنویس کردن برخی موضوعاتی که مخاطب متوجه آن نمی شود،عنوان کرد:تلاش کردیم دیالوگ های کمتری را زیرنویس کنیم که حواس تماشاگر پرت نشود و بازی بازیگران دیده شود.۱۱ بار زیرنویس می آید و بیشتر در قسمت هایی است تعدد کلمات افغانی زیاد است.

وی درپایان درباره انتهای باز«چند متر مکعب عشق» گفت: معتقد به پایان باز نیستم و به نظرم همه چیز مشخص است و فقط احساس می کنم مقداری عجول هستیم و حسم باز بودن انتهای قصه نیست.