به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ نشست فیلم«مردن به وقت شهریور» با حضور هاتف علیمردانی کارگردان،علی افشار راد دستیار کارگردان،مهرداد ماکویی بازیگر و جمعی دیگر از عوامل در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد. هاتف علیمردانی کارگردان فیلم«مردن به وقت شهریور» گفت: همه گروه بسیار خوب بازی کردند و بازی کردن دو جوان مقابل نقش هایی که سال گذشته سیمرغ را از آن خود کردند، کار سختی است.

علیمردانی در پاسخ به اینکه این فیلم برای چه مخاطبی ساخته شده عنوان کرد: سوژه«مردن به وقت شهریور» کنار ما نفس می کشد. دیوار بزرگ بین پدران و مادران، سرعت زیاد مدرنیته و دو فرهنگی شدن جوانان در بیرون و درون خانه اهمیت بسیاری دارد. این فیلم به رغم ضعف هایی که دارد، یک هشدار اجتماعی است و رسالت این فیلم شناختن جوانان است. یک جمله ای پایان فیلم است که «این همه دیوار از خواب آبی ارغوان چه می خواهند؟». نسل جوان ما با مشکلاتی روبروست و هجوم مدرنیته بیش از آن چیزی است که انتظار داریم و فکر می کنم هرچقدر به این مسأله بپردازیم باز هم کم است.

این کارگردان درباره ضعف فیلمنامه و روند کند ضرباهنگ فیلم توضیح داد: تماشاگرانی که برای تماشای فیلم  ملبورن به سالن آمده بودند اعتراض داشتند و شاید اعتراضشان به ساعت پخش فیلم باشد. نسبت به «به خاطر پونه» رویکردهای منفی وجود داشت و از بخش مسابقه کنار گذاشته شد و به نظرم آخرین کارم بهترین کارم بوده است چون با اعتقاد تمام خودم را بیان می کنم.بی تجربه‌گی هایی در این فیلم وجود دارد و انکار نمی کنم اما این همان چیزی است که می توانستیم انجام دهیم. متأسفانه این نسخه مورد نظر برای پخش نبود و دو دقیقه از فیلم در نسخه اصلی کوتاه شده بود که در این نسخه لحاظ نشده بود. اما در مجموع در نشست های مردمی مورد استقبال قرار گرفته و جزو ۵ فیلم اول و پرمخاطب ترین فیلم ها بوده است.

علیمردانی عنوان کرد:ما با چند بازیگر ناشناخته جوان به سمت گیشه رفتیم و کار خطرناکی انجام دادیم و به نظرم فیلم خوبی است. من در«به خاطرپونه» فرهاد اصلانی و هانیه توسلی را داشتم اما اینجا همه چیز بیشتر روی فیلمنامه سوار شده است و بارها و طی ۴ ماه تمام با علی افشین راد با بچه ها بازی کردیم و نتیجه آن همین شد. ما از سینمای مستقلی می آییم که با یک سوم بودجه تمام فیلم ها ساخته می شود و ۷۰ درصد بچه ها در این فیلم مزد نگرفتند. در قیاس سینمایی ما یک کار گروهی انجام می دهیم. من در خاطر پونه دستمزد خودم را نتوانستم در بیاورم.

علی افشار راد مجری طرح و برنامه ریز درباره کار با علیمردانی بیان کرد: آقای علیمردانی از نوشتن فیلمنامه تا روز کلیپ پیش رفتند و بدون کوچکترین حمایتی کار خود را انجام دادند که جای تشکر دارد. بسیاری از مواقع ایشان خودشان برای فیلمبرداری، لوکیشن هماهنگ می کردند چون اگر کارگردان دغدغه مالی نداشته باشد، بهتر می تواند کار کند. امیدوارم کار بعدی خودشان را با فراغ بال بیشتری بنویسند.

علیمردانی درباره نقش تدوین در خلاصه و موجز کردن ریتم فیلم تشریح کرد: من با این مسأله موافق نیستم و باید نسخه نهایی آن را ببینید و دوم اینکه تماشاگران خسته بودند و این ها باعث شد که نسبت به فیلم چنین نظری داشته باشند و طبق آنچه که گفتم این نسخه اصلی نمایش نیست و درباره ریتم آن می گویم که واقعا مشکلی ندارد.

مهرداد ماکویی بازیگر نقش حامد یادآور شد: اعتماد ایشان به من و کل تیم بازیگری قابل ستایش بود و خیلی بحث کردیم که چقدر امکان جلو رفتن وجود دارد. اتفاق خوب این بود که تجربه عاطفی شخصی من در لحظه هایی که این فرد غم و ترس خودش را بدون کلام بیان کند، سخت است. از آقای فرخ نژاد بسیار تشکر می کنم که به من بسیار اعتماد کردند و روحیه دادند.

کارگردان این فیلم در پاسخ به این سوال که شخصیتی که تمام هم وغمش آمادگی برای کنکور است، چگونه این جهش شخصیت در او بوجود می آید، پاسخ داد: من خودم وقتی ۱۸ ساله بودم خیلی راحت تر هم دچار لغزش و خطا شده ام.در واقع جوانانی که از دنیای کودکی وارد نوجوانی می شوند با توجه به جهان‌بینی‌شان دچار آسیب های فراوانی می شوند و به راحتی فریب چیزهای مختلف را می خورند.به همین دلیل نیاز به آموزش گسترده دارند.

علیمردانی در مورد باور پذیر بودن شخصیت های فیلم نیز اظهار داشت: من سعی می کنم که فیلمنامه هایم را شهودی بنویسم. به همین دلیل یک بار فیلمنامه را به طور کامل نوشتم ولی بعد به دلیل اینکه احساس کردم در حال توصیف یک عکس قدیمی از اجتماع هستم آن را دور انداختم. بعد از آن با جوانان زیادی نشست و برخاست داشتم و پس از گفت و گوهای زیاد با آن ها به این فیلمنامه رسیدم.

بازیگر نقش سینا در این فیلم هم در پاسخ به اینکه چگونه توانست به این نقش برسد و آن‌را باورپذیرتر کند پاسخ گفت: قبل از بازی در این فیلم خیلی با خودم فکر می کردم که اگر در دنیای واقعی در این نقش بودم چه می کردم.به همین دلیل بهتر دیدم که برای ایفای بهتر این نقش از خودم دور شوم و به واقعیت نقش نزدیک تر شوم. برای اینکار از آقای علیمردانی مشورت های زیادی گرفتم و به نظرم توانستم به این شخصیتی که اکنون نقش آن را بازی کرده ام برسم و فکر می کنم این نوع کاراکتر ها در دنیای واقعی بسیار باورپذیر هستند.

در ادامه نشست بازیگران دیگر فیلم به معرفی خودشان پرداختند. صبا گرگین‌پور یکی از بازیگران این فیلم که تجربه اول خویش در سینما را تجربه می کرد در مورد اکران این فیلم در برج میلاد گفت : وقتی که دیدم هنگام نمایش فیلم در سالن برج میلاد خیلی ها بلند شدند و سالن را ترک کردند خیلی به من سخت گذشت و شاید به دلیل اینکه انسان حساسی هستم و این فیلم هم اولین تجربه من بود. الآن خیلی ناراحت هستم و اصلا توقع برخورد این‌چنینی با فیلم را نداشتم.

ترلان پروانه دیگر بازیگر نوجوان این فیلم هم با اشاره به تجربه همکاری قبلی با علیمردانی در فیلم به خاطر پونه در مورد اکران فیلم مردن وقت به وقت شهریور در سالن اهالی رسانه گفت: خیلی دوست داشتم بیشتر از این ها به یکدیگر احترام می گذاشتیم. مخصوصا وقتی که اکثر نقش های این فیلم را بازیگران نوجوان و جوان بازی کرده اند. دوست دارم کمک کنیم تا این بازیگران جوان رشد کنند و بتوانند در فیلم های بیشتری بازی کنند.

افشین عزیزی که موسیقی این فیلم را کار کرده است نیز در مورد شرایط بدی که برای اکران این فیلم در برج میلاد بوجود آمد ابراز داشت: من هم از این ناراحت شدم که چرا با این فیلم اینگونه در برج میلاد برخورد شد و نمایش خوبی نداشت. ولی من به خاطر تجربه قبلی هم که در فیلم به خاطر پونه با آقای علیمردانی داشتم به اکران خوب و استقبال گسترده این فیلم در سینماهای مردمی امیدوارم.

حاجی مشهدی منتقد سینما که مجری برگزاری این نشست بود، در مورد این فیلم و سینمای مستقل و آزاد گفت: باید بیشتر از این به این نوع سینما و فیلم سازان آن احترام گذاشت. چون در بلند مدت هم این فیلمسازها رشد می‌کنند و هم شاهد ساخته شدن فیلم های بهتری از این کارگردانان در سینما خواهیم بود.

علیمردانی کارگردان فیلم در پاسخ به این سوال که دلیلتان برای این نوع فیلمبرداری آشفته چه بود، بیان داشت: به خاطر فضای موجود در فیلمنامه سعی کردیم که به سمت دیده نشدن دوربین برویم. به همین دلیل به سراغ آقای جعفری که در فیلم به خاطر پونه هم با همین فضا با من کار کرده بود، رفتم.

وی همچنین در پاسخ به خبرنگار دیگری که پرسیده بود چرا به سراغ ساخت چنین موضوعی رفتید که از دهه ۸۰ تا بحال بارها ساخته و دیده شده است، اینگونه پاسخ گفت: من کمتر از این نوع فیلم ها سراغ دارم. به دلیل لزوم بازنگری و نگاه بیشتر به نسل جوان به سراغ ساخت این فیلم رفتم. البته محدودیت های سینمای ایران اجازه ساخت و نشان دادن بیشتر از این موارد را به من نمی داد وگرنه ما با خیلی موارد بدتر از این در جامعه روبرو هستیم و نمی توانیم سرمان را در برف کنیم.