کل اخبار:7
- 
                    ۱۳۹۹-۰۷-۰۸ ۱۳:۰۰
                        
                    نوشتن از فرزانهای خلوتگزیده و کمنویسروزگار غریبی است. قلمها در دست پرگویانی است که جز بیهوده گویی و روده درازی هنر دیگری ندارند، اما ضیاشهابی نکته سنج که متخلق به صفات و خصال نیکوی اخلاقی است بسیار کم قلم به دست میگیرد. 
- 
                    ۱۳۹۹-۰۴-۲۹ ۱۳:۳۰
                        
                    یادداشتی به قلم محمد زارع شیرین کندی: فیلسوفی پست مدرن که به توسعه میاندیشدمحمد زارع شیرین کندی میگوید: نظر داوری اردکانی در باب غرب و تجدد تغییر نکرده ولی او برای جبران عقب ماندگی جامعهاش چارهای جز توسعه نمیبیند. 
- 
                    ۱۳۹۹-۰۴-۰۸ ۱۲:۰۰
                        
                    ترجمههای جدید از ویتگنشتاین و تفنن گرایی رایجحسینی تنها مترجم و محققی است که ویتگنشتاین را به نحو تخصصی کار کرده است بقیه یا جویای نام و شهرت طلباند و یا در بهترین حالت متفنن و تنوع طلب. 
- 
                    ۱۳۹۷-۰۸-۱۲ ۱۵:۰۰
                        
                    آیا برای متجدد شدن باید فرهنگ و باورهای دینی را کنار گذاشت؟سخن کسانی که گمان میکنند، اگر دین، آیین و فرهنگ و سنت دینی کنار گذاشته شود، پیشرفت و توسعه تحقق مییابد، انتزاعی است. 
- 
                    ۱۳۹۶-۱۱-۲۸ ۱۴:۴۰
                        
                    هایدگرشناسی و هگلشناسی ما با آشفتگی و بلبشو مواجه استمحمد زارع شیرینکندی معتقد است هایدگرشناسی در ایران روالی طبیعی و منطقی ندارد و هر پژوهشگر و مترجمی، بیتوجه به پیشینیان، راه و روش خود را دنبال میکند. به باور او شاید در هیچ حوزهای به اندازه حوزه هایدگرشناسی و هگلشناسی هرج و مرج و آشفتگی و بلبشو وجود نداشته باشد. 
- 
                        
                        
                             ۱۳۹۴-۰۸-۱۱ ۱۲:۱۵ ۱۳۹۴-۰۸-۱۱ ۱۲:۱۵صوت/ نقد کتاب «مسائل اساسی پدیدارشناسی» (۲)محمد زارع و محمدرضا بهشتی 
- 
                        
                        
                             ۱۳۹۴-۰۷-۰۶ ۱۱:۰۸ ۱۳۹۴-۰۷-۰۶ ۱۱:۰۸نقد و بررسی کتاب «مسائل اساسی پدیدارشناسی» (۲)؛«ناگفتههای باقیمانده در گفتهها»ی هایدگردر هایدگر بهمرور زبان تغییر میکند و دشوارتر میشود، همانطور که در سنت عرفانی «شطح» داریم، در اینجا نیز تعابیر به این شکل شروع میشود که بهزحمت و با دشواری میتوان با آن همراه شد، زیرا سخن گفتن از نوعی دیگر است؛ بنابراین، نوع دیگر در حال ابداع شدن است، بهرغم اینکه گفته میشود اما احساس میشود آن چیزی که باید بیان شود هنوز گفته نشده است؛ یعنی ناگفتههای باقیمانده در گفتهها.