کل اخبار:13
-
۱۴۰۱-۰۵-۲۲ ۱۴:۳۰
تراویدن راز ازلی
متن پیشرو صورت منقح و گزیدۀ گفتگوی مهرداد مهرجو با سروش دباغ دربارۀ پروژۀ فکری عرفان مدرن با عنوان تراویدن راز ازلی است. این گفتگو می‌توانست از آنچه هست، مفصل‌تر باشد. اما بنظر از آنجا که به اصول بنیادین آن پروژۀ فکری پرداخته است، می‌تواند در حد خویش به کار اهل تحقیق بیاید، چه آنان که با عرفان مدرن سروش دباغ هم‌داستانند و چه آنان که در مقام نقد آن قرار دارند.
-
۱۴۰۱-۰۳-۱۰ ۱۵:۱۸
هستهٔ پنهانِ تماشا؛ تأملی در انواع نیایش| سروش دباغ
«نیایش» مدلولی فراختر از «دعا» دارد و لزوماً بارمعنایی دینی ندارد.
-
۱۴۰۱-۰۲-۱۰ ۱۸:۵۵
در هوای لودویگ و سهراب| سروش دباغ
در این نوشتار بلند به بررسی تطبیقی آرای لودویگ ویتگنشتاین و سهراب سپهری ذیلِ پنج موضوع «معنای زندگی»، «امر متعالی»، «ایمان‌ورزی»، «نگرش به هستی» و «مرگ» خواهم پرداخت.
-
۱۴۰۱-۰۱-۲۷ ۱۷:۵۸
گاهی به آسمان نگاه کن
سروش دباغ در کتاب «زمین فقه و آسمان اخلاق» بر این باور است که «فقه ِ بریده از اخلاق، انسانی نیست و راهی به دهی نمی‌گشاید و رهزن است».
-
۱۴۰۰-۱۲-۲۱ ۱۹:۱۴
کوررنگی دینی یا کوررنگی اخلاقی؟ سروش دباغ
مقاله پیش رو را بیش از پنج سال پیش نگاشتم؛ اما بنا به ملاحظاتی از انتشارش منصرف شدم. طی دو سال اخیر، نویسنده محترم، همان مشی و روشی را که به تفصیل در این نوشتار نقد شده، به نحو دیگری در پیش گرفته و در نقد آراء برخی از نواندیشان دینی متأخر، از تعابیرِ «تجدیدنظر طلب» و «هسته سخت اسلام» استفاده کرده است.
-
۱۳۹۹-۱۰-۲۹ ۱۳:۳۰
کتاب «در باب روشنفکری دینی و اخلاق» منتشر شد
کتاب «در باب روشنفکری دینی و اخلاق» عموماً مشتمل بر مصاحبه‌ها و نوشتارهای عمومی و مطبوعاتی سروش دباغ طی سال‌های اخیر است.
-
۱۳۹۸-۱۱-۲۶ ۱۱:۴۳
نگاهی انتقادی به یادداشت سروش دباغ در پاسخ به مقاله «جلال؛ روشنفکر بی‌دکان»؛
با میراث روشنفکری خود بر سر مهر بیاییم
نویسنده یادداشت «دلبسته میراث روشنگری‌ام» در متن اشاره شده که به اعتبار آثار این روشنفکران، چنین گزاره‌ای قابل استنتاج است، اما در ادامه ادله و رفرنسی برای اثبات آن ارایه نشده و درستی آن بدیهی در نظر گرفته شده است. در حالی که با ارجاع به مباحث آل‌احمد و شریعتی در آثارشان می‌توان نشان داد آنان یکسره میراث روشنگری را نفی نکرده‌اند و به ستیز با آن برنخاسته‌اند. جدای از این مساله باید توجه داشت فهم دقیق ماهیت اندیشه‌ها و ایده‌ها مستلزم این است که آنها را در کانتکس تاریخی-اجتماعی‌شان قرار دهیم در غیر این صورت در دام نظرورزی‌های انتزاعی می‌افتیم.
-
۱۳۹۷-۰۴-۱۶ ۱۲:۴۰
لیبرال دموکراسی به حال احتضار افتاده است/ آمریکا و مجاهدین خلق
عموم نواندیشان دینی، ملاحظات انتقادیِ نظری و عملی خود را درباب آنچه در داخل کشور می گذرد، بر زبان آورده اند در عین حال، حفظ تمامیت ارضی کشور مانع از این شده که با سازمان مجاهدین همدلی کنند.
-
۱۳۹۷/۰۲/۰۳
روشنفکران و شبکه‌های مجازی در گفت‌وگو با دکتر سروش دباغ؛
عمر پایان یافتۀ طبقه روشنفکر
به نحوی از مرجعیت (authority) روشنفکران کاسته شده است، زیرا فضای مجازی به مدد شبکه‌های اجتماعی اعم از تلگرام، فیس بوک، اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی مجال و فضای بحث و تولید و انتشار سخنان را برای افراد متعددی فراهم کرده است. حالا دیگر هر کسی می‌تواند مطلبی منتشر کند و مخاطبانی بیابد. این امر امروزه در هر سطحی با هر کمیت و کیفیتی امکانپذیر شده است. در قیاس با گذشته که چنین مجالی فراهم نبود و تنها مشاهیر و کسانی که صاحب رای بودند، می‌توانستند اندیشه‌ها و آثار خود را منتشر کنند.
-
۱۳۹۴-۰۴-۲۲ ۱۱:۲۰
نقدهایی بر مقاله حجاب در ترازوی اخلاق سروش دباغ
سروش دباغ در مقاله «حجاب در ترازوی اخلاق» مدعی شد بی‌حجابی نه به لحاظ اخلاقی اشکال دارد و نه مصداق نقض فرمان الهی است، یکی از محققان در متن زیر نقدهایی به وی وارد کرده است.
-
۱۳۹۳/۰۵/۰۴
گفت‌وگو با سروش دباغ؛
بایسته‌های ترجمه آثار فلسفی در ایران
ملاحظه‌ای که خصوصاً در باب متون فلسفی تخصصی باید پیش چشم ما باشد این است که این آثار را نباید کسی که تنها با زبان انگلیسی آشناست ترجمه کند. بهتر است که این کتاب‌ها را یک اهل فن و کسی که در این حوزه کار کرده، تحصیل کرده و با مباحث فلسفی آشنایی دست اولی دارد، ترجمه کند؛ به این ترتیب محصول کار ماندگارتر میشود.
-
۱۳۹۳-۰۲-۰۳ ۰۸:۴۶
بحثی در نسبت اخلاق و روشنفکری دینی؛
دباغ، حجاب و ارتداد
سروش دباغ اگرچه در پاره‌ای از مکتوبات خویش رویه‌ای مبتنی بر تحلیل و تحقیق را پیشه می‌کند؛ اما در نوشته‌های اخیر او در زمینه‌ی اخلاق و فلسفه‌ی اخلاق گویی نوعی کم‌دقتی، فزونی گرفته است. البته پایان‌نامه‌ی دکتری او در این میان یک استثنا است.
-
۱۳۹۳-۰۱-۱۷ ۱۱:۲۲
بازشناسی انتقادی سروش دباغ؛
بازی‌های زبانی ویتگنشتاین و رفرم دینی از رهگذر تفلسف سیستماتیک
سروش دباغ ناگزیر به ترسیم ساختارهای گفتمانی پویا و زمان‌‌دار و غوطه خوردن مشترک آنها در مکان‌‌ها و فضاهای مادی میشود؛ به دیگر سخن، ساختن یک سوژه و تبدیل آن به یک ابژه. سوژه‌‌ای که از مدخلیت تاریخی خود بیرون کشیده شده است تا متناسب با رفرم دینی دباغ، جامه‌‌ای نو به تن کند. در این فرایند است که بنظر می‌‌رسد همه چیز، ساختگی و از پیش تعیین شده است؛ همه چیز از سوی چند روشنفکر دینی (همچون دباغ) ساخته میشود و دیگران همه مصرف کننده می‌‌شوند.