از شاعرانه‌سازی سیاست تا سیاست‌زدایی روشن‌فکرانه/ تگاهی به کتاب رمانتیسیزم سیاسی کارل اشمیت؛

چرا ما به جای عمل فقط حرف می‌زنیم؟

رمانتیسیزم، خدا -اصل غایی موقعیت‌انگاری فلسفی سنتی- را با خودآگاهی زیبایی‌شناختی و فردی جایگزین می‌کند، متافیزیک را سوژه‌محور و خصوصی می‌کند. اما اشمیت معتقد است که تعالی سوژه‌ی تک‌افتاده تنها در نظم اجتماعی بورژوازی فراهم می‌شود. بدون آن خلوتگاه درونی که لیبرالیزم برای فرد فراهم می‌کند، تخیل رمانتیک هدف یورش‌های خودکامانه و غیرقابل پیش‌بینی از بیرون قرار می‌گیرد.