لویی فردینان سلین

کتاب‌های سلین سرشار است از فریاد و خشم و تشویشی که در ادبیات هیچ زبان و هیچ قرنی همتا ندارد، آکنده از طنین خندة تلخی که انگار از ورطه‌های جهنمی به گوش می‌رسد، کتاب‌هایی که نشانه‌های رنج و ناکامی را به زبانی شورشی و آن‌چنان سرشار از طنین‌های عاطفی به تصویر می‌کشد که بی‌علاقه‌ترین خوانند را هم مجذوب می‌کند، کتاب‌هایی که می‌توان آن‌ها را الگوی ادبیات پوچی و حکایت تبعیض در مدرنیسم متأخر دانست.