به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ حسن قنبری استاد گروه فلسفه دانشگاه ادیان و مذاهب قم در مورد اینکه در چه مرحله ای آرای متفکران می تواند از عرصه نظری به عرصه عملی گذر کند، گفت: این مساله مقداری بستگی به جو حاکم بر جامعه دارد و به طور خاص به جو حاکم بر جامعه علمی و جو عمومی حاکم بر جامعه بر می گردد. همچنین این موضوع به بحث نظریه پردازی مربوط می شود. اگر نظریه پردازی در یک فضای مثبتی به وجود آمده باشد طبعاً خیلی راحت تر می تواند نظریه تبدیل به عمل شود.
وی افزود: همچنین این موضوع بستگی به این دارد که آیا جو سیاسی و اجتماعی جامعه آن نظریه را برمی تابد یا برنمی تابد. این شرط اول تبدیل شدن نظریه به عمل است. اینکه بربتابد یا برنتابد هم خودش بسیاری از زمینه های دیگری را می خواهد که اساساً آزاد اندیشی و تفکر آزاد در آن جامعه چقدر توانسته خودش را بقبولاند و جا باز کند.
این محقق و پژوهشگر حوزه فرهنگ و فلسفه ادامه داد: اگر این زمینه ها فراهم باشد راحت تر می شود آن نظریه را تبدیل به عمل کرد. به طور خلاصه اگر کسانی که فضای علمی و سیاسی و اجتماعی جامعه را مدیریت می کنند قائل به آزادی فکر و اندیشه باشند طبعاً آن نظریه در یک فضای آزاد فکری راحت تر وارد سطوح پایین جامعه می شود و آنجاست که چکش کاری و چون و چرامی شود تا بتواند در عرصه عمل دربیاید.
این محقق و پژوهشگر مسائل فرهنگی در مورد اینکه ارزیابی اینکه تفکری در عرصه نظری قابل کاربست به عرصه عملی است بر عهده چه نهادهایی است هم اظهار داشت: در درجه اول به جامعه علمی حاکم بر می گردد. یعنی آن نظریه در کدام یک از بخشهای جامعه علمی به طور خاص قرار می گیرد. آیا نظریه در علوم سیاسی یا علوم اجتماعی یا علوم طبیعی است. کجاست؟ در درجه اول به نهاد جامعه علمی که آن نظریه در آن پرورش پیدا کرده بر می گردد. بعد از آن می آید در نهادهای عمومی جامعه. طبعا در این خصوص مدیریت اجتماعی و سیاسی جامعه بسیار تأثیر گذار است.
این استاد گروه فلسفه دانشگاه ادیان و مذاهب قم گفت: نظریه اول در جامعه علمی مطرح می شود و بعد نزد تصمیم گیرندگان جامعه ورود پیدا می کند. به هر حال آن جامعه علمی در آن رشته یا گرایش خاص در درجه اول و در درجه دوم مدیران کلان جامعه در تبدیل شدن آن نظریه به عمل تأثیر دارند.
نظر شما