شناسهٔ خبر: 47612 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

دلالت‌مندی پردامنه‌ متن از کجا مایه می‌گیرد؟

متن زیر نگاهی دارد به کتاب «درآمدی بر تحلیل انتقادی گفتمان روایی».

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از فرهیختگان؛ نشر «نی» به تازگی کتاب «درآمدی بر تحلیل انتقادی گفتمان روایی» نوشته حسین صافی‌پیرلوجه را منتشر کرده است. این کتاب که برون‌داد پژوهشی است که در چارچوب طرح موظف نگارنده‌اش در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به انجام رسیده به بحث درباره گفتمان روایی می‌پردازد. نویسنده معتقد است بنابر ساختارگرایی سوسوری، دستگاه زبان پس از افتراق نشانه‌های کلامی و چینش بعضی از آنها در پی یکدیگر، مدلول‌های معینی را در پاره‌ای از متن گرد می‌آورد و از وحدت مضمونی آن در شرایط ناپایدار بافتی محافظت می‌کند. بسیاری از منتقدان عرصه‌ ادبیات نیز به پیروی از بوطیقای ساختارگرا، نقد ادبی را با سخن‌کاوی اثر در راه کشف آن به مقصود آفریننده‌اش برابر گرفته‌اند. در اینجا اما به‌جای کوششی بی‌فرجام برای وصول به فلان مدلول در بهمان اثر سترگ ادبی، به چندوچون در این باره می‌پردازد که اساسا دلالت‌مندی پردامنه‌ متن از کجا(ها) مایه می‌گیرد و چرا نمی‌توان فزایندگی خوانش را به روال‌های مکانیکی سخن‌کاوی فرو کاست و هدف از نقد ادبی را نیل به مضمونی بی‌بدیل انگاشت. این کتاب در پنج فصل بحث خود را مطرح می‌کند، به گونه‌ای که در فصل اول به بحث درباره «پایگاه‌های زبان‌شناختی» می‌پردازد. نویسنده در این فصل مبحث پیامدهای بازی با دستگاه نشانه‌پرداز زبان را با نگاهی نقادانه به ساختارگرایی سوسوری مطرح می‌کند و پس از آن به بازی با مقررات زبان و زبان به عنوان دستگاهی از نشانه‌های قراردادی می‌پردازد. در فصل دوم «نقد گفتمان روایی؛ از سخن سنجی اثر تا تحلیل متن» بحث می‌شود.  «ساختارشناسی روایت در سطح داستان» عنوان فصل سوم کتاب است. فصل چهارم کتاب «ساختارشناسی روایت در سطح گفتمان» نام دارد و فصل پنجم تحت‌عنوان «بازتاب رمزگان‌های فرهنگی در گفتمان روایی» مطرح شده است. کتاب «درآمدی بر تحلیل انتقادی گفتمان روایی» در 224 صفحه و با قیمت 17هزار تومان منتشر شده است.

نظر شما