نئولیبرالیسم ایرانی و تهاجم فرهنگی
شهریار زرشناس
ناشر: دفتر نشر معارف
تعداد صفحات: 128 صفحه
قیمت: 5 هزار تومان
«نئولیبرالیسم ایرانی» بر پایة تقلید از اصول و مؤلفه‌های بنیادین ایدئولوژی نئولیبرالیسم، به گونه‌ای تدریجی به صورت یک منظومة ایدئولوژیک تقلیدی و شبه مدرنیستی مدون گردیده است و پدید آمده است تا دستاویز و محور ایدئولوژیکی باشد در جهت بازسازی فرماسیون غرب‌زدگی شبه مدرن و احیای سیطرة مجدد آن بر ایران.
«نئولیبرالیسم ایرانی» به عنوان یک ایدئولوژی دارای بنیادهای معرفت‌شناختی نسبی‌انگارانه است و مروج نسبی‌انگاری معرفت‌شناختی می‌باشد و به تبع جوهر سکولار-اومانیستی (مدرنیستی)اش با حکومت اسلامی و هر نوع حکومت دینی مخالف است. نئولیبرال‌های ایرانی طرفدار نوعی لائیسیته (جدایی دین از دولت و قدرت سیاسی، یعنی خارج کردن دین از مرکز ثقل حیات سیاسی-اجتماعی و سامان دادن نظام سیاسی-اجتماعی و امور معاش و مناسبات اجتماعی و زندگی مردمان بر مبنای عقلانیت سکولار-اومانیستی و ایدئولوژی‌های بر آمده از آن)اند و به لحاظ تبلیغی-ترویجی بر شعارهایی چون: جامعة مدنی، خردگرایی، پرهیز از دشمن‌تراشی در عرصة روابط بین‌الملل، تعامل با دنیا، جامعة چندصدایی و نظایر اینها متمرکزند. یکی از مؤلفه‌های جدی «نئولیبرالیسم ایرانی»، تأکید استراتژیک و محوری آن بر لزوم جذب و هضم ایران (به لحاظ سیاسی و فرهنگی و اقتصادی) در نظام جهانی سلطه استکبار و فرایند جهانی‌سازی نئولیبرالی است. نئولیبرال‌های ایرانی به منظور تحقق این خواست استراتژیک خود، کوشش گسترده و مستمری را به منظور استحالة نظام اسلامی از درون و تبدیل آن به یک رژیم بریده از هویت و شعائر دینی-انقلابی در پیش گرفته‌اند.
نظر شما