به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ به نقل از گاردین، مردم شهر «ورکینگ» قصد دارند جشنی عجیب و خیالی بگیرند. آنها در پی آن هستند ویرانه‌های تخیلی داستان‌های «ولز» را با کنسرت، نمایشگاه، تورهای پیاده‌روی، و سخنرانی‌های مختلفی که تا پاییز ادامه می‌یابد بازسازی کنند.
این جشن به مشهورترین شهروند این مکان که کتاب علمی- تخیلی «جنگ دنیاها» را هنگام سکونت در این شهر به نگارش درآورد اختصاص دارد و بخشی از شهر را نیز در حالتی که تحت حمله مردم سیاره «مریخ» و اشعه‌های داغ آنان قرار گرفته است نشان می‌دهد.
«سایمون جیمز»، استاد دانشگاه «درهام» درباره این نویسنده می‌گوید: «ولز تصاویر بسیار خوبی از آینده ساخته بود. وی در آثارش ایجاد بمب اتم، تانک، و هواپیما را پیش‌بینی کرد آن هم در زمانی که هیچ کدام از اینها اختراع نشده بود. سالگرد تولد او مانند تولد شکسپیر برای مردم اهمیت دارد زیرا او یک داستان‌نویس بی‌نظیر بود و آثار او از قبیل «جنگ دنیاها»، «مرد نامرئی»، و «عصر ماشین» جزو اولین داستان‌های علمی-تخیلی دنیا به حساب می‌آیند.»
«جیمز» نیز که به تازگی کتابی تحت عنوان «نقشه آرمان‌شهر» درباره ۶۰ سال نویسندگی «ولز» منتشر کرد معتقد است این نویسنده مدافع حقوق بشر نیز بود.
«ولز» در سال ۱۸۹۵ به همراه همسر خود «امی کاترین رابینز» به این شهر نقل‌مکان کرد تا از آلودگی‌های لندن فاصله بگیرد. خانه آنها در این شهر پیش از این در گوشه خلوتی بود اما حالا در بخشی قرار دارد که قطار این شهر را به لندن متصل می‌کند.
وی از همین فضا برای نگارش کتاب خود بهره برد و حومه شهرهای بزرگ لندن در زمان ویکتوریا را مقابل مهاجرت احتمالی مردم سیاره «مریخ» قرار می‌دهد و به مردم می‌فهماند که تا چه حد این موضوع ترسناک و عجیب است.
وی صبح‌ها شروع به نوشتن کتاب می‌کرد و هر روز بعدازظهر با دوچرخه بیرون می‌رفت، از محیط این شهر کوچک دیدن و نکاتی را درباره جزئیات مناظر و مکان‌ها در دفترچه خود یادداشت می‌کرد تا هنگام برگشت به خانه و نوشتن خصوصیات مکان داستانش دچار خطا نشود. خود وی در این باره گفته بود: «مکان‎هایی را در دفترم یادداشت می‌کنم که احساس می‌کنم «مریخی»‌های کتاب من قدرت خراب کردن آن را دارند.»
نتیجه تصمیم «ولز» در نگارش این کتاب فقط شاهکاری علمی-تخیلی نیست بلکه با نگارش این اثر کنایه‌ای به «امپریالیسم» نیز می‌زند. وی به طور خاص به بومیان «تاسمانی» در استرالیا اشاره می‌کند تا حکومت لندن را زیر سؤال ببرد. بومیان «تاسمانی» مردم بومی جزیره‌ای در جنوب استرالیا بودند که با استعمارگری بریتانیا و انتقال بسیاری بیماری‌ها از مردم سفیدپوست انگلیس به آنان نابود شدند.
مردم «ورکینگ» بیش از هر مردم هر جای دیگر از این نویسنده یاد می‌کنند و حتی قصد دارند در صد و پنجاهمین سالگرد تولد وی در سپتامبر مجسمه برنز این نویسنده را را رونمایی کنند زیرا معتقدند باید حضور مهم‌ترین شهروند این شهر را تا همیشه گرامی داشت.