نوشتن با دوربین (رو در رو با ابراهیم گلستان)
پرویز جاهد
ناشر: نشر اختران
تعداد صفحات: ۳۱۵ ص
قیمت: ۲۰ هزار تومان
پرویز جاهد برای رساله‌ی دکترای خود در قالب این کتاب، به دنبال تحلیل ریشه‌های "موج نو" در سینمای ایران در فاصله‌ی سال های ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۸ به طور مشخص به سه کارگردان برجسته و پیشگام سینمای روشنفکری و غیر متعارف ایران یعنی ابراهیم گلستان، فرخ غفاری و فریدون راهنما میپردازد. نویسنده این سه فیلمساز را در شکل‌گیری و ایجاد جریانی تحت عنوان «موج نو» در سینمای ایران و تاثیر عمیق بر فیلمسازان پس از خود دخیل و در این میان نقش ابراهیم گلستان را از باقی پر رنگ‌تر می داند. جاهد در این کتاب، تصویری روشن‌تر و دقیق‌تر از جریان «موج نوی سینمای ایران» و ریشه‌های واقعی آن ترسیم می‌کند.این گفتگوها بر اساس توالی دیدارها تنظیم و تدوین شده است.
آیدین آغداشلو درباره‌ی این کتاب می‌نویسد: « نوشتن با دوربین کتابی است چالش‌گر که در دو وجه حرکت می‌کند؛ وجهی در تبیین و شناساندن جایگاه ابراهیم گلستان فیلمساز است . وجه دیگر این کتاب روایت آقای گلستان است در باب یک دوران.»
کتاب شامل مقدمه‌ا‌ی درباره ی این گفتگو و شرح مختصری از ابراهیم گلستان و آثار او می شود و در چهار بخش اصلی با عناوین: «دیدار اول» ، »دیدار دوم»، «دیدار سوم» و «دیدار چهارم» و یک ضمینه با عنوان «ضمیمه: درباره‌ی «نوشتن با دوربین» در پایان تنظیم شده است.
ویرایش جدید این کتاب در چاپ پنجم آن، شامل ضمیمه‌ای از برخی از نوشته‌ها و دیدگاه‌های چهره‌های سرشناس ادبی و فرهنگی، درباره‌ی این کتاب و همچنین گفتگوی علی میرزایی سردبیر نشریه‌ی نگاه نو با نویسنده می‌شود.
نظرات مخاطبان 0 1
۱۳۹۴-۰۲-۱۰ ۱۲:۴۰میلاد بهاروندی 2 0
مصاحبه ای با ایده ی مهم اما با نتیجه ای مایوس کننده. مصاحبه شونده بجای جواب دادن درباره ی سوالها یی که مربوط به کارنامه ی کاری اش میباشد تنها غر میزند،غر غر غر....: « تو نمیدونی چی داری میگی....تو اسیر حرفهای منتقدهای بیسواد شدی...تو...تو...تو تو تو تو» اینقدر تو میگه که تهوع خواننده رو برمی انگیزه؛ در جاهایی از کتاب هم توهین آشکارش به شاملو واقعا تاسف برانگیزه، از اون ناراحت کننده تر آبروریزی اش درباره ی زندگی خصوصی نجف دریابندریست و از این دو بدتر اتعکاس این اراجیف بوسیله ی پرویز جاهد است که حاضر شده بخاطر یک مصاحبه معیارهای اخلاقی رو زیر پا بگذاره. درضمن کتاب غلط املایی داره، دو جا از کلمه ی « بزار» بکار رفته که «بذار» درسته. این غلط ها برای کتابی که بوسیله ی خود گلستان ـ به اصطلاح نویسنده ـ بازخوانی شده جای تامل داره.