به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایلنا حسن ریاحی چهره ماندگار موسیقی و مدیر گروه موسیقی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی است. او که چند سالی است در سمت دبیر جشنواره موسیقی فجر مشغول فعالیت است، توانسته این بزرگترین رویداد موسیقی کشور را به گونه‌ای راهبری کند که کمترین حاشیه‌ها را متوجه این رویداد هنری کند. در آستانه برپایی سی‌امین دوره برگزاری جشنواره موسیقی فجر با حسن ریاحی، دبیر این جشنواره در خصوص کم و کیف این رویداد و البته وضعیت موسیقی کشور گفت و گویی داشته ایم که در ادامه می خوانید:
با رسیدن به آستانه سی‌امین جشنواره موسیقی فجر، درباره رویکردهای جدیدی که در این جشنواره شاهد خواهیم بود بگویید؟
چهارچوب جشنواره را نمی‌شود عوض کرد هر چند که به خواننده‌ها تذکر داده شده تا کارهای جدید و متفاوتی را ارائه بدهند. در این جشنواره از بخش بانوان گرفته تا کودک همه به نحوی در این برنامه سهیم هستند البته برای خود من از همه مهم‌تر استعدادهای درخشانی است که امسال استقبال خوبی از آن صورت گرفت و زمانی که خودم هم حضور داشتم ۸۳ اثر بررسی شد که واقعا آثاری قابل تحسین بودند از طرفی دیگردر بخش رقابتی یا ارکسترال علی الخصوص شهرستان‌ها فعالیت بسزایی داشتند که این خیلی خوب است اما در هر صورت وظیفه ما ترویج موسیقی درست در جامعه است و این به معنای این نیست که موسیقی خوب فقط در بخش سنتی قرار دارد انواع موسیقی باید ترویج داده ودرست آموزش داده شود در کل ما الان یک وظیفه فرهنگی داریم که در حال نزدیک شدن به آن هستیم.
جدول اجرا‌ها هم نسبت به سال گذشته تغییر چندانی نداشته ؟
تغییر که واقعا نیاز باشد، احساس نشد و یک سری گروه‌هایی وجود داشتند که همان‌ها هم انتخاب شدند.
منظور اینکه حضور خواننده‌های قدیمی و پیشکسوت‌تر در این جدول نبود؟
بعضی گروه‌ها تمایلی ندارند یا گروه‌هایشان از هم پاشیده است در هر صورت فراخوان برای همه ارسال شده است.
چرا برخی یک سئانس و برخی دیگر دو سئانس در جشنواره اجرا دارند؟
شاید تشخیص داده شده که این خواننده از اجرا‌هایش استقبال بیشتری خواهد شد.
موسیقی پاپ چرا در بخش جنبی قرار دارد؟
خودم خیلی دوست دارم که وارد بخش رقابتی شود یا حتی می‌تواند به صورت مستقل یک جشنواره داشته باشد.
وضعیت امروز موسیقی را چطور می‌بینید؟ علی الخصوص در بحث موسیقی پاپ؟
انسان امروز در جامعه صنعتی به خاطر سرعتی که در زندگی وجود دارد ساده پسند شده و از سرو صدا و نویزهای بیش از حد خسته شده و برای راه فرار نیاز به موسیقی دارد که در آن خودش را رها کند و در این هیچ ایرادی وجود ندارد.
یعنی موسیقی پاپ کاملا سهل و ساده است؟
بله حتما نیاز نیست در سالن کنسرتی بروید با کروات بشینید تماشا کنید حتی می‌توانید توی خانه یا ماشین در هر حالتی به آن گوش بدهید البته هستند بعضی موسیقی‌های پاپ که واقعا شنیدنی هستند، این نوع موسیقی لازمه هر جامعه است و خودم از آن دفاع می‌کنم اما کلا پاپ ما یک مقدار عقب مانده است.
این عقب ماندگی در کدام بخش بیشتر نمود دارد؟
در شعر، اشعار ما روی مسائل پیش پا افتاده دائم در حال تکرار است و کمتر به مسائل اجتماعی یا فرا‌تر از آن می‌پردازد البته نه تنها شعر بلکه نوع خوانندگی و تنظیم هم دچار این تکرار شده‌اند.
برخی این عقب ماندگی را به‌خاطر ممیزی‌ها می‌دانند؟
نه، ما نمی‌خواهیم حرف دل را به شکل عجیب و غریب بیان کنند ما باید بیشتر به طرف این برویم که اشعاری داشته باشیم که قابل شنیدن بوده و از آن لذت برده شود.
این بدان معناست که پاپ دهه‌های گذشته موثر‌تر و بهتر بود؟
فرقی ندارد به نظر من اگر در موسیقی پاپ آرامش نباشد، آرامش نه به معنای تیره و خاکستری به معنای آرامش سبز و امید. در نتیجه نشاط ندارد و قابلیت شنیدن هم نخواهد داشت.
این مسئله در مورد موسیقی اصیل ایرانی هم صدق می‌کند؟
در حال حاضر جوان‌هایی که مشغول کار هستند خوب کار می‌کنند و مسلما چشم ما به آنهاست تا بتوانند در‌های بیشتری را باز کنند وحرکتی رو به جلو داشته باشند.
برخی خواننده‌های پاپ اعتقاد داشتند که شاید اگر یک راهنما وجود داشت عملکردشان بهتر بود شما چقدر در این راه راهنما بودید؟
من معلم اخلاق نیستم هرکسی شعور دارد و می‌داند که چه نوع موسیقی را باید انتخاب کند، من هیچ وقت به خودم اجازه نمی‌دهم به کسی بگویم که چه کار کند.
نظر شما