ماکیاولی

کل اخبار:28

  • ۱۳۹۹-۰۹-۰۸ ۱۷:۰۰

    کتاب «اصول موفقیت و رهبری برای دنیای مدرن» منتشر شد: سان تزو و نیکولو ماکیاولی چه تکنیک‌هایی برای رهبری دارند؟

    کتاب «اصول موفقیت و رهبری برای دنیای مدرن (سان تزو و ماکیاولی)» بر مبنای دو کتاب «هنر رزم» و «شهریار» اثر سان تزو و نیکولو ماکیاولی به راهکارهایی برای رهبری در دنیای مدرن اشاره کرده است.

  • ۱۳۹۹-۰۲-۱۴ ۱۲:۰۰

    ماکیاولی و سیاست مدرن/«شهریار» در ایران

    «شهریار» شناخته شده‌ترین اثر ماکیاولی در ایران است و یکی از بحث بر انگیزترین آثار در تاریخ تفکر بشری نیز به شمار می‌آید. «شهریار» را نخستین منبع تئوریک و متن مادر سیاست مدرن دانسته‌اند.

  • ماکیاولی ۱۳۹۸-۰۹-۱۶ ۱۱:۵۰

    نگاهی به میراث اندیشه سیاسی نیکولو ماکیاوللی در ایران؛

    احیای شهریار

    ماکیاوللی در ایران بیش از آن از نگاه متفکری سیاسی بر اساس رخداد بزرگ فلسفه اروپا در عصر رنسانس شناخته شود ، به عنوان متفکری روباه صفت و مکار همراه با دینداری ریاکارانه و پیمان شکنی معرفی شده است ؛ این در صورتی است که ماکیاوللی در مادون اهداف گفتارها و نوشته های خود در دو کتاب مهم خویش به سیاست از منظری صرفا رئالیستی و مدرن نگریسته است.

  • ۱۳۹۸-۰۹-۰۳ ۱۷:۰۰

    گفت‌وگو با مترجم کتاب «شهریار منجی؛ معنای شاهکار ماکیاولی»: هیچ‌کس از پیروزمندان تاریخ سوال و جواب نمی‌کند

    زانیار ابراهیمی معتقد است، ماکیاولی به‌طور ضمنی بیان می‌کند در طول تاریخ هرکسی که پیروز بوده دیگر هیچ‌کس از او درباره چگونگی پیروزی‌اش سوال نکرده و اساسا هیچ‌کس از پیروزمندان تاریخ سوال و جواب نمی‌کند و تنها کافی‌ست در نبرد تاریخ پیروز شوی.

  • ۱۳۹۸-۰۷-۰۶ ۱۱:۰۰

    ماکیاولی [برای] ما/ مروری بر کتاب «فلسفه سیاسی ماکیاولی»

    اثر دل‌لوکزه چنانچه خود نویسنده متذکر می‏شود، قسمی «آغازیدن» اندیشیدن با ماکیاولی است، نه «پایان» اندیشیدن به ماکیاولی. خواننده جدی و پیگیر باید مستقیما سراغ متون ماکیاولی برود تا شرح دل‌لوکزه را با فهم خود از ماکیاولی مقایسه کند.

  • بورجیا ۱۳۹۸-۰۴-۰۱ ۱۲:۵۰

    شهریارِ ماکیاوللی: علوم سیاسی یا هجویۀ سیاسی؟(۳)؛

    یک هجویه: انتخاب چزاره بورجا به‌مثابه شهریار نمونه

    شاید امروزه هیچ‎کس نباید این‎قدر عجول باشد که به‌رغم تمام دیدگاه‎های عالمانه‎ای که مخالف هجویه نامیدن شهریار هستند همچنان شهریار را هجویه بخواند؛ اما وقتی که کسی شروع به تفکر دربارۀ این دیدگاه می‎کند، آن را فوق‎العاده منطقی می‎یابد! شما هر تعریفی که از «هجویه» داشته باشید این تعریف می‎بایست شامل قصد محکوم ‎کردن، افشاگری یا تمسخر فرد یا چیزی باشد، نیز باید از صِرف محکوم‎ کردن موعظه‎آمیز و ناسزاگوییِ با توسل به ترفندهایی مثل آیرونی، پوزخند و استهزاء متمایز باشد.

  • ماکیاوللی ۱۳۹۸-۰۳-۲۶ ۱۱:۲۹

    شهریارِ ماکیاوللی: علوم سیاسی یا هجویۀ سیاسی؟(۲)؛

    ماکیاوللی به‌مثابه یاور حاکمان جائر؟!

    اگر دوستان ماکیاوللی در صدد خواندن دست‎نوشتۀ شهریار بوده‎اند و اگر آن‌ها همان معنای ظاهری‎اش را پذیرفته‎اند -یعنی درسی عینی دربارۀ اینکه چگونه می‎توان یک حاکم جائر موفق بود که این درس در قالب پند و اندرز به یکی از همین‎گونه حاکمان ارائه شده است- به‌سختی توانسته‎اند که جلوی بُهت‎زدگی عمیق خود را بگیرند. و اگر این دست‎نوشته فقط به قصد جلب نظر جولیانو مدیچی جوان بوده است، مدیچی به سختی می‎توانسته از این قضیه خوشحال باشد که کتاب شهریار با خونسردی تمام وی را جزء یکی از همان افرادی قرار داده که معلمِ پدرش [= لندینو] دربارۀ این افراد [= حاکمان جائر] نوشته است: بزرگ‎ترین تکلیف یک شهروند خوب، کُشتن حاکمان جائر است.

  • ۱۳۹۸-۰۱-۲۶ ۱۶:۳۰

    متون اساسی فلسفه سیاسی مدرن خوانده می شود

    دوره آموزشی خوانش متون اساسی فلسفه سیاسی مدرن: ماکیاولی (متن اول: شهریار) با تدریس احمدرضا آزمون برگزار می شود.

  • ۱۳۹۷-۱۱-۰۷ ۱۱:۴۰

    ماکیاولی معطوف به آینده است/ مطالعه «شهریار»؛ کوششی فلسفی

    کوشش در جهت خواندن شهریار ماکیاولی با تکیه بر خود متن فیلسوف، با تکیه‌ بر قرینه‌های سخن او در دیگر آثارش و خود کوششی است فلسفی که به تعبیری ارسطویی، محض خاطر خودش خیر محسوب می‌شود.

  • ماکیاولی ۱۳۹۷/۱۱/۰۱

    پاسخ فواد حبیبی به پرسش‌های فرهنگ امروز؛

    نجاتِ ماکیاوللی

    پروژۀ رهاسازی یا «نجات» ماکیاوللی رسالتی است که در قریب پانصد سال اخیر همواره مطرح بوده؛ چنانکه در اثر دل لوکزّه می‌بینیم، آلبریکو جنتیلی، یک ایتالیای تبعیدی در انگلستان، استاد حقوق دانشگاه آکسفورد، و از پدران بنیان‌گذار حقوق بین‌الملل مدرن، در همان سدۀ شانزدهم به «نجات» ماکیاوللی از چنبرۀ تفاسیر ساده‌لوحانه و کژدیسه ساختن وی در مقام «آموزگار شرارت» واکنش نشان می‌دهد، و او را متفکری جمهوری‌خواه می‌خواند که با نگارش «شهریار» دست برقضا در پی برملاسازی روش‌های شرارت‌بار حاکمیت برآمده است.

  • ۱۳۹۷-۰۸-۱۵ ۱۵:۴۰

    «مواجهه ماکیاولی و اسپینوزا» منتشر شد

    «مواجهه ماکیاولی و اسپینوزا؛ تعارض،‌ قدرت و انبوه خلق» نوشته فیلیپو دل‌لوکزه با ترجمه فؤاد حبیبی و امین کریمی از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده است. 

  • پولادی ۱۳۹۷/۰۷/۱۶

    گفت‌وگو با کمال پولادی دربارۀ اندیشۀ سیاسی ژان بدن؛

    مسئلۀ حاکمیت حاکم بلامنازع

    از یک جهت می‌توانیم بگوییم بدن ایدئولوگ دولت مطلقه است. هرچند که نمی‌توانیم بگوییم به‌طور خاص ژان بدن ایدئولوگ دولت مطلقه است، اما نظریۀ حاکمیتش با توجه به تعبیری سنتی که او از نظریۀ حاکمیت دارد، در نهایت منجر می‌شود به تأیید دولت مطلقه و ازاین‌حیث می‌توانیم به یک‌ معنا ژان بدن را ایدئولوگ دولت مطلقه هم به حساب بیاوریم.

  • ۱۳۹۷-۰۴-۱۶ ۱۱:۰۰

    «شهریار» چطور خوانده شده و الهام‌بخش چه متفکرانی بوده است؟

    میگل وتر، نویسندۀ راهنمای خواندن«شهریار ماکیاوللی» علاوه‌ بر بازگشایی دشواری‌های کتاب نشان می دهد در هر دوره‌ای از تاریخ مدرن، شهریار چطور خوانده شده و الهام‌بخش چه متفکران و نویسندگانی بود.

  • ماکیاوللی ۱۳۹۷-۰۴-۱۰ ۱۳:۲۳

    ماکیاوللی هنر رعب و وحشت

    رابرت کوهن

    «نمایشی گیرا از زندگی سیاسی ماکیاوللی... اگر به سیاست و تاریخ عشق می‌ورزید و کُشته‌مرده‌ی روان‌شناسی هستید، این نمایشنامه را از کف ندهید.»

  • ماکیاوللی ۱۳۹۷-۰۱-۲۸ ۰۹:۵۲

    هاروی منسفیلد/ زندگی و اندیشه نیکولو ماکیاوللی؛

    ماکیاول خون‌آشام؟!

    تاثیر ماکیاوللی بر اعصار پس از خود را باید به دو قسمت تقسیم کرد:آن چه که به نام او چسبانده شده و آنچه که از طریق آثار دیگران شناخته می‌شود امّا مورد تصدیق ماکیاوللی نیست. بالواقع از همان آغاز نام ماکیاوللی به ننگ آلوده شده و صفت "ماکیاوللی گونه "هیچ گاه لقب قابل ستایشی نبوده است. در نمایشنامه هنری ششم، اثر ویلیام شکسپیر، یکی از تبهکاران نمایش ادعا می‌کند که حتی از "ماکیاول خون آشام "(murtherous Machevil)هم برتر است.

  • ماکیاولی ۱۳۹۷-۰۱-۱۵ ۰۹:۳۳

    آنچه مفسران ماکیاولی می گویند؛

    ماکیاوللی: اخلاق، دین و سیاست

    این سه سنگ‎بنای اساسی اندیشۀ ماکیاوللی [اخلاق، دین، سیاست] مجادلات بسیاری را میان خوانندگان او پدید آورده‎اند؛ مجادلاتی که آغاز آن‌ها به سدۀ شانزدهم میلادی و آن هنگام برمی‎گردند که او به پیروی از شیطان متهم شد، اما در همان حال نویسندگان (و سیاستمداران) ضمن همدلی با ماکیاوللی، وی را مبیِّن نظریۀ «مصلحت دولت» شناختند و پذیرفتند.

  • ۱۳۹۶-۰۹-۲۵ ۱۵:۴۲

    ماکیاولی از نظر لویی آلتوسر: بزرگ‌ترین فیلسوف ماتریالیست تاریخ

    در آثار آلتوسر نام ماکیاولی به اندازه فیلسوفانی همچون اسپینوزا و مارکس نیامده، ولی از میزان ارجاعات او به ماکیاولی نمی‌توان نتیجه گرفت که این متفکر چه جایگاهی در آرای او داشته است.

  • طباطبایی ۱۳۹۶-۰۷-۱۸ ۰۹:۵۷

    پاسخی به نقد جواد طباطبایی بر ترجمه‌های «دومین رساله درباب حکومت» جان لاک؛

    نزاع بر سر ترجمۀ فلسفۀ سیاسی تاریخی

    جواد طباطبایی نوشته است ترجمۀ من «از نظر نفهمیدن و بی‌معنانویسی آیتی است». خب من کنجکاو می‌شوم ببینم کجا را نفهمیده‌ام. ایراد نخست وی به انتخاب من برای واژۀ «دولت» است و نیز «دولت مدنی» را او نپسندیده و گفته چنین ترکیبی معنا ندارد؛ اما از پیشنهاد واژۀ فنی مناسب از سوی وی هیچ خبری نیست که بگوید معادل درست این واژگان چیست. سپس او به یک اصطلاح کلیدی لاک اشاره می‌کند و می‌گوید من آن را نفهمیده‌ام و غلط نوشته‌ام.

  • ۱۳۹۶-۰۳-۳۱ ۱۴:۴۰

    تئوری‌پرداز منافع ملک و ملت/ نگاهی دوباره به ماکیاولی و آموزه‌های او ٤٩٠ سال بعد از مرگش

    اصلی‌ترین مساله از نظر ماکیاولی این بود که چه دستورالعمل‌ها و قواعدی می‌توان در اختیار یک شهریار جدید گذاشت که اگر به آنها «با حزم و دوراندیشی عمل کند»، فرمانروایی کهن به نظر خواهد رسید. در واقع کتاب «شهریار» او عمدتا با پاسخ به این مساله سر و کار دارد.

  • ۱۳۹۵-۱۰-۲۸ ۱۴:۵۱

    ماکیاولی و تاسیس رئالیسم سیاسی/ واضع علم سیاست نوین

    به تعبیر کاسیرر همان گونه که گالیله بانی علم دینامیک جدید است، ماکیاولی واضع علم سیاست نوین است. با ماکیاولی سیاست از جهان خیالات به عرصۀ واقعیات پای می گذارد.

  • شهریار ۱۳۹۵-۰۴-۰۶ ۱۸:۰۰

    شهریار جدید

    آنتونیو گرامشی

    شهریار جدید از رساله‌های مهم گرامشی، خوانشی نوآورانه و بدعت‌گونه از رساله‌ی شهریار نیکولو ماکیاولی، نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی، درباره‌ی اصول سیاست و آیین کشورداری است.

  • ماکیاولی ۱۳۹۵-۰۲-۱۴ ۱۲:۱۰

    صوت/درس‌گفتارهای ماکیاوللی(۱)

    سیدجواد طباطبایی

  • ماکیاولی ۱۳۹۴-۱۱-۰۴ ۰۹:۲۵

    بازخوانی رسالۀ «دربارۀ نظام رایش»(۱)؛

    ماکیاوللی در آثار هگل

    «منشورات رایش» به مجموعۀ نوشته‌هایی گفته می‌شود که سنّتی حقوقی و مختّص تاریخ آلمان و متمایز از فرانسه و انگلستان را تشکیل می‌دهد. این سنّت پس از سقوط امپراتوری رُم و زاییدۀ موقعیت بوجود آمدۀ ویژۀ سرزمین‌های آلمانی‌زبان پس از رفرماسیون و در بستر مناسبات پیچیده بین منافع قیصرها و بیش از سیصد حکومت محلّی و همینطور اصناف و طبقات رایش، قبایل و امیرنشین‌ها شکل گرفت و بعدتر تحت تأثیر آموزۀ ماکیاوللیاییِ «Staatsräson» و آموزۀ حاکمیّت ژان بُدَن قرار گرفت. محققان این سنّت را مسیر ویژۀ آلمان در پیوستن به عصر جدید دانسته‌اند.

  • داریوش رحمانیان ۱۳۹۳-۰۵-۳۰ ۱۱:۳۵

    صوت/ ماکیاولی مورخ

    داریوش رحمانیان

  • ماکیاوللی ۱۳۹۳-۰۴-۳۱ ۰۹:۱۳

    مروری بر تاریخ سیاسی- اجتماعی شهر فلورانس؛

    فلورانس در دورۀ ماکیاوللی

    در قرن پانزدهم غیر از فلورانس تمام دولت‌شهرهای ایتالیا به حکومت‌های جبار تبدیل شدند یا حکومت‌های جبار داشتند. این روند باعث شد که ارگان‌های دموکراتیک در دولت‌شهرها از بین بروند. فقط در فلورانس ارگان‌های دمکراتیک حفظ شده بود، حتی در ونیز با موروثی شدن عضویت در شورای شهر، غیر از خانواده‌های تجار و ثروتمند کسی نمی‌توانست وارد آن شورا شود.

  • رحمانیان-منوچهری ۱۳۹۳-۰۴-۰۸ ۱۱:۰۵

    گزارشی از همایش «تاریخ و علوم سیاسی»/بخش چهارم

    ماکیاوللی همچون سقراط

    ماکیاوللی با کتاب «شهریار» به تمام روند اندرزنامه‎نویسی تا زمان خودش پشت پا زد و به تعبیر برخی همچون سقراط که فلسفه را از آسمان به زمین آورد، او سیاست را از آسمان به زمین فرو کشاند، کاری که در دوره‎های بعد، کسانی دیگر در رشته‎های دیگر کار وی را ادامه دادند.

  • جواد طباطبایی ۱۳۹۲/۱۰/۲۲

    سید جواد طباطبایی در گفتگو با فرهنگ امروز:

    خیال‌بافی درباره نوشته‌های دیگران را کنار بگذاریم

    در «فرهنگ امروز» مطلبی درباره نقد کتاب ابن‌خلدون من آمده و نویسنده بار دیگر تکرار کرده است که موضع من هگلی است. من از بیش از ده سال پیش اعتقاد داشتم که آن کتاب ایرادهای اساسی دارد و باید تصحیح اساسی در آن صورت گیرد. اگر قرار است تحولی در مطالعات علوم انسانی صورت گیرد باید بتوانیم حرف هم‌دیگر را بفهمیم و خیال‌بافی درباره نوشته‌های دیگران را کنار بگذاریم.

  • محمد مسجد جامعی ۱۳۹۲/۱۰/۲۱

    محمد مسجدجامعی در گفتگو با فرهنگ امروز:

    چرا تمایل داریم تاریخ خود را با غرب مقایسه کنیم؟

    غربی‌ها رجوع به گذشته برایشان به معنی نقطه آغازی برای عبور از آن و شروع حرکت‌های بعدی است اما برای مسلمانان رجوع و بازگشت به گذشته به معنای توقف بر آن است، در واقع مسلمانان بخصوص عرب‌ها بسیار مایلند که تاریخ گذشته خود را اسلامی،‌شکوهمند و با افتخار جلوه بدهند و فکر می‌کنند که چون شکوهمند بوده‌اند باید بر روی آن توقف کنند و بایستند.