شناسهٔ خبر: 30262 - سرویس دیگر رسانه ها

پرسش‌هایی تأمل‌انگیز درباره ابعاد درونی هستی و مرگ

اورس ویدمر، بدون هیچ تلاشی برای پیچیده نشان‌دادنِ زوایایِ دست‌نیافتنیِ آفرینش روحِ انسان یا سوالاتِ بشر، درباره جهانِ ماوراییِ تنها با تکیه بر نیروی لایزال تخیل و باورهایی که در همه‌ ادیان ابراهیمی وجود دارد، چهره‌ای خاص، فانتزی و ویژه‌ی خود را از مرگ ترسیم می‌‌کند.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ اورس ویدمر (1939-2014)، نویسنده، مترجم و منتقدِ سوئیسی است. ویدمر نویسنده‌ای پرکار بود و آثارِ بسیاری از جمله نمایشنامه، رمان، داستانِ کوتاه و همچنین ترجمه‌هایِ متعددی از آثارِ نویسندگانی نظیر «چندلر» و «کنراد» و دیگران در کارنامه‌ ادبی خود دارد.

 

 پرسش هایی تامل انگیز درباره ابعاد درونی هستی و مرگ/نگاهی به نخستین اثر منتشر شده «ویدمر» در ایران با ترجمه محمود حسینی زاد

 

او یکی از موفق‌ترین نویسندگان معاصر سوئیسی است و رمان «آقای آدامسون»، نخستین اثری است که به همت محمود حسینی‌زاد و نشر افق، از ویدمر در ایران منتشر شده است. داستانِ آقای آدامسون، از زبان پیرمردی 94 ساله روایت می‌شود که ماجرای معامله‌‌اش با مرگ در سن هشت‌سالگی روایت می‌کند.

 آقای آدامسون به شیوه‌‌ای خاص به حیاتِ روح پس از مرگ می‌پردازد و با زبانی آغشته به طنز، ضمنِ سادگی و درخششی که پیرمردی 90 ساله را به پسرکی هشت ساله پیوند می‌زند، جهانی شگفت‌ و لطیف را به‌ توصیف در می‌آورد.

ویدمر در این اثرِ موفق شده صرف‌نظر از دیدگاهِ ادیان ابراهیمی به ویژگی و کیفیاتِ حیاتِ انسان پس از مرگ، به مدد تخیلی هنرمندانه و ادبی، اثری بیافریند که سرگرم‌کننده و چالش‌برانگیز است. ضمن این‌که در لایه‌ای عمیق‌تر با طرحِ پرسش‌هایی هوشمندانه و تامل برانگیز، به امکان و ابعادی از هستی و حیاتِ انسان می‌پردازد.

به رغم لحنِ سردِ ویدمر در «آقای آدامسون»، فضاسازی‌ِ اثر لطیف و متاثر از نرمش و آرامشِ بی‌اندازه‌ طبیعت است. شاید به این دلیل که ویدمر از پتانسیلِ جادوییِ طبیعت برای تاثیرگذاشتن بر مخاطب یا متاثر کردنِ او و نیز برای ابعاد بخشیدن به مضمونِ اثر خود به قدر کافی بهره برده است.

او بدون هیچ تلاشی برای پیچیده نشان‌دادنِ زوایایِ دست‌نیافتنیِ آفرینش روحِ انسان و یا سوالاتِ بی‌شمارِ بشر، درباره جهانِ ماوراییِ پس از مرگ و تنها با تکیه بر نیروی لایزال تخیل و باورهایی که در همه‌ ادیان ابراهیمی وجود دارد، چهره‌ای خاص، فانتزی و ویژه‌ی خود را از مرگ ترسیم می‌‌کند.

و به همین دلیل تنها چیزی که اثر او فاقد آن می شود، ترس است. ترسی ملموس و دائمی همراهِ اضطرابِ پایان ناپذیرِ میل به جاودانگی که همواره و در هر لحظه، سایه به سایه، شانه به شانه‌ انسان و اندیشه‌ او پیرامونِ مرگ وجود دارد‌.

ویدمر در آقای آدامسون چهره‌ زندگیِ انسان را با آرامشی عمیق و به شیوه‌ای طنازانه از ترس به خاطرِ مرگ می‌‌زداید. او نشان می‌دهد که مرگ، آینه‌ی زندگیِ این جهانی است و همچون زندگی و تولد، نشاط‌ آور و امیدبخش است. صحنه‌هایِ پایانیِ رمان، اگرچه با ریتمی که کمی شتاب‌آلود به نظر می‌رسد، اما با نرمش و آرامشی که از درونِ شخصیتِ اصلی می‌آید، سراسر چنین است.

سخن آخر و مهم این که: یکی از ویژگی‌هایِ آثارِ ترجمه‌شده، دخالتِ ناگریزِ سلیقه‌ی ادبیِ مترجم است که در انتخابِ اثر برای ترجمه و معرفی به مخاطب رخ می‌نماید. محمود حسینی‌زاد، مترجمی است مسلط به زبانِ فارسی، با سوادِ ادبیِ بالا و لطافت و دقتی تحسین‌برانگیز که همواره در آثاری که ترجمه می‌کند به چشم می‌خورد.

آقای آدامسون صرف نظر از معرفی نویسنده‌ای برجسته همچون اورس ویدمر به جهتِ آشناییِ بیشتر مخاطب فارسی‌زبان، یک پیشنهادِ تازه و جذاب هم برای ادبیاتِ ما به‌شمار می‌رود.  رمان «آقای آدامسون» امسال(1393) با ترجمه محمود حسینی زاد به شمارگان هزار و 500 نسخه در 151 صفحه، با قیمت هفت هزار و 500 تومان از سوی نشر افق به بازار کتاب راه یافته است.