-
۱۳۹۳-۱۱-۱۹ ۱۲:۰۸
ویژه جشنواره فیلم فجر(۱۳)/ نگاهی به فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من»؛
دوران کودکی نئونوآر در ایران
هومن سیدی با فراموش کردن این نکته که ذات هنر در منحصربهفرد بودن آن است به فرهاد اعترافات ذهن خطرناک من بدل شد که بهواسطهی عارضهی فراموشی، این سینمای هالیوود بود که او را هدایت کرد نه ذهن خلاق او؛ و این هدایت نه مسیر آموزش بلکه تقلید را پیش روی او قرار داد.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۹ ۱۱:۵۹
ویژه جشنواره فیلم فجر(۱۲)/ نگاهی به فیلم «رخ دیوانه»؛
شطرنج با مخاطب در روایتی مجازی
فیلم رخ دیوانه، شطرنج بازی کردن با فهم مخاطب است در فضایی که هیچچیز واقعی نیست حتی مرگ؛ چراکه در پایان به جای صحنهی مرگ هولناک قهرمان قصه با مرگی مجازی و بیعمق و غیرتأثیرگذار مواجه میشویم؛ صحنهی مرگ هجو میشود و راوی مرگ خودش را در حد استاتوسی در فضای مجازی تقلیل داده در فضایی که همه چیز دروغ، فریب و مجاز است.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۸ ۰۹:۰۸
ویژه جشنواره فیلم فجر(۱۱)/ نگاهی به فیلم «دوران عاشقی»؛
نبرد عقل و عشق در مغاک شهرنشینی
رئیسیان همانگونه که آثار قبلیاش نشان میدهد دارای نگاه مؤلفی سردوگرمچشیده و به بلوغ رسیده در مسائل و روابط احساسی اجتماع امروز است. فیلم «دوران عاشقی» هم قصهی جدال عشق است با عقل؛ افرادی که از طرفی گرفتار عشق شدهاند و از طرفی دیگر معاش و حساب و کتاب زندگی روزمره و عقل و انصاف رهایشان نمیکند.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۸ ۰۸:۵۱
ویژه جشنواره فیلم فجر(۱۰)/ نگاهی به فیلم «عصر یخبندان»؛
هالیوودی سطحی در سینمای ایران
کیایی در کنار توصیفات سطحی، تحلیلهای سطحی از معضلات عمیق ارائه میدهد. فیلم مصطفی کیایی مخاطب را به فکر وانمیدارد، معمایی در فیلم طرح نمیشود، همه چیز رو است، راهحلها هم ساده و دمدستی؛ طنزوارگی در عین جدی بودن روایت نیز از دیگر ویژگی فیلمهای اوست که در نهایت همچون تلهفیلمی خوشساخت مخاطب خود را سرگرم میکند.
-
۱۳۹۳/۱۱/۱۸
ویژه جشنواره فیلم فجر(۹)/ گفتوگو با علیرضا رئیسیان؛
برای فیلمسازی اتفاقی باید برایم رخ بدهد
من برای فیلمسازی باید اتفاقی برایم رخ بدهد تا کارم را شروع کنم و آن اتفاق هم این است که یک چیزی باید در درون من چنگ بزند و قلاب بیندازد تا من کارم را شروع کنم و اگر در طول این ۶ سال بعد از چهلسالگی فیلم نساختم دلیلش این بود که آن اتفاق برایم نیفتاده بود. حالا آن اتفاق میتواند یک تصویر باشد، یا یک خط نوشته یا حتی یک اسم.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۶ ۱۲:۴۵
ویژه جشنواره فیلم فجر(۸)/ نگاهی به فیلم «خداحافظی طولانی»؛
خداحافظی طولانی با یک مرگ
انتهای فیلم کمی غافلگیرکننده است،خصوصاً صحنهای که میبینیم یحیی لولهی تنفس ماهرو را کشیده است و نمایش این صحنه مخاطب را کمی از فضای یکدست و خطی بیرون میآورد و ذهن تماشاگر درگیر این موضوع میشود که یحیی مسبب اصلی مرگ همسرش بوده یا خیر، به عبارتی یحیی مجرم است یا نه؟...
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۶ ۱۰:۲۴
اسطورهسازی از مارتین لوتر در یک فیلم؛
مارتین لوتر ۲۰۰۳ حقیقتی ناتمام
شخصیت اسطورهای و آزاداندیشی که در فیلم «مارتین لوتر» ساخته و پرداخته شده بود فاصلهای چند با شخصیت حقیقی داشت. روحیهی یهودیستیزی لوتر در اواخر عمرش یا نگاه او به مسلمان از نکات منفی این شخصیت محسوب میشد که به طور کامل حذف شده بود. به اصطلاح تمام راستیها را کارگردان درباره ابعاد شخصیت دکتر لوتر نگفته بود در حالی که چیزی را نیز به دروغ به آن نیفزوده بود.
-
۱۳۹۳/۱۱/۱۵
ویژه جشنواره فیلم فجر(۶)/ گفتوگو با محمود کلاری؛
مادرِ «مرگ ماهی» به «مادر» علی حاتمی نمیرسد
بحث فیلمهای بیسروتهی که اخیراً ساخته میشود و من هم نمونههایی از آنها را دیدهام با سینمای بدون قصه فرق دارد، چون همین سینمای بدون قصه هم قواعد و گرامر خاص خود را دارد و فیلمساز نمیتواند به هوای اینکه میخواهد یک سینمای جدید یا ژانر جدید را تجربه کند، فیلم بدون مفهوم و بیسروته بسازد.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۵ ۱۲:۱۹
ویژه جشنواره فیلم فجر(۵)/ نگاهی به فیلم «خانه دختر»؛
سوژهی ملتهب کارگردانی ملالآور
شاید یکی از علتهایی که فیلم بعد از دقایق افتتاحیه اینگونه دچار ازهمگسیختگی ریتم و روایت میشود این باشد که علیرغم علاقهی فیلمساز به مسائل زنانه، این مسائل نسبت چندانی با وی ندارند؛ لذا نیروهای روانی فیلم بهدرستی شکل نمیگیرد.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۴ ۱۶:۲۷
ویژه جشنواره فیلم فجر(۴)/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت»؛
تو از پس پرده چه دانی؟
«چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» هرچند یک فیلم رئال سینمایی است اما جلیلوند بهخوبی توانست با کمک برخی صحنههای شبهمستند در ابتدای فیلم پیوندی میان فیلم رئال و مستند ایجاد و به این شیوه باورپذیری آن را بیشتر کند. روایت مستندگونهی ابتدای فیلم آنچنان بهخوبی ترسیم شده بود که ورود لیلا (نیکی کریمی) بهعنوان چهرهای آشنا در آن مستحیل شد.
-
۱۳۹۳/۱۱/۱۴
ویژه جشنواره فیلم فجر(۳)/ گفتوگو با فرزاد موتمن؛
با سینمای سرکاری مخالفم
سعی میکنم در شیوههای کهنه و نو رفتو آمد کنم، فیلمهایی بسازم که قصه داشته باشند ولی درعینحال قصهشان پنهان باشد/ در سینمای مدرن، مفهوم قصه عوض شده و قصههای حجیم ازمدافتاده هستند.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۳ ۱۳:۵۰
ویژه جشنواره فیلم فجر(۲)/ نگاهی به فیلم «بوفالو»؛
ضعف تألیف یا جدال با فهم مخاطب
در بوفالو مخاطب به جای اینکه در انتهای جادهای ترسیمشده به دو یا چندراهی برسد، در بیابانی لمیزرع از شش جهت با بینهایت راه مواجه است که هیچ نشانهای او را به یکی از این بینهایت راهها رهنمون نمیسازد.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۳ ۱۲:۱۹
ویژه جشنواره فیلم فجر(۱)/ نگاهی به فیلم «ناهید»؛
دغدغههای زنانه
ناهید فیلمی رئال و ملودرام است که توصیفگر روابط اجتماعی و عاطفی انسانهاست. روایتی از داستان زندگی ناهید است که تلاش میکند سروسامانی به زندگی خود بدهد.داستان فیلم که در شهرستان انزلی میگذرد. این فیلم، فیلمی است شخصیتمحور که به مشکلات فردی و جمعی آنها تأکید دارد.
-
۱۳۹۳-۱۱-۱۲ ۱۰:۴۵
یادداشتی دربارهی «دختر گمشده» دیوید فینچر؛
رسانهها، حلقهی گمشدهی فیلم فینچر
«دختر گمشده» با حضور رسانهها تمام میشود، جایی که رسانهها همچنان بیرونِ در منتظر یک خبر یا اتفاق تازه به عنوان خوراک خبری خود هستند تا دوباره داستانی جنجالی برای رسانههای خود فراهم آورند. شاید با کمی اغماض بتوان گفت که به خاطر حضور رسانهها بود که نیک دان ترجیح داد با همهی مصائبی که از همسرش دیده بود به زندگی خود با او ادامه دهد
-
۱۳۹۳/۱۱/۰۷
گفت و گو با آنتونیا شرکا درباره نخستین تجربه سینمایی هومن سیدی؛
«سیزده» ایرانی یا «سیزده» ... !؟
شهرکها بهعنوان یک واقعیت غالب در زندگی اجتماعی-شهری تهران تبدیل شدهاند و فیلمهایی با ویژگیهایی شبیه «سیزده» ویژگی ساخته شدن در شهرک را دارند، چون فیلمساز میتواند از ساختمانهای بلند، طبقات متعدد استفادهی زیباییشناختی هم کند و در چنین آثاری این شهرکها خودشان تبدیل به کاراکتر میشوند.
-
۱۳۹۳-۱۱-۰۶ ۰۹:۴۲
به بهانۀ اجرای نمایش «مرثیهای برای کتابسوزیها»؛
تن وارگی شعر یا شعروارگی تن
مرثیهای برای کتابسوزیها یک بار تن و تنیده شدن زبان را در شعروارگی خود به نمایش میکشد و یک بار هم شعروارگی تن را در بستر زمان متجلی میسازد. نقشآفرینان با تن خود آنگونه زبان را حضور میبخشند که گویا تن آنان یکپارچه زبان و شعر میشود. این نمایش سفر تن به عمق تاریخ است، سفر تنی که زبان است و زبانی که میسوزد.
-
۱۳۹۳-۱۱-۰۵ ۰۹:۳۹
نگاهی به آثار حاضر در اسکار ۲۰۱۵؛
آیا گمانهزنیها محقق میشود؟
الخاندرو گونزالس ایناریتو امسال با «مرد پرندهای» فصل جوایز را دنبال خواهد کرد. ریدلی اسکات، «هجرت» را دارد و استفان دالدری، «آشغال» را با خود به اسکار میآورد. از جیسون ریتمن هم فیلم «مردان، زنان و کودکان» حضوردارد. همچنین در اسکار امسال راب مارشال کارگردان فیلم «شیکاگو» فیلم «درون جنگل» را که در ژانر کودک است با حضور ستارههای هالیوودی بسیاری از جمله مریل استریپ و جانی دپ ساخته است.
-
۱۳۹۳-۱۱-۰۲ ۰۹:۵۷
ایووریتزر؛
تأملاتی فلسفی در باب کافکای استیون سودربرگ
سودربرگ در سکانس رنگی ۱۶ دقیقهای کافکا به تصاویر خود جلای زیادی میدهد. شاید وسوسه شویم که این استفاده را به ایدهی پل ویریلیو دربارهی رنگ پساتاریخی نسبت دهیم، رنگ واژگونی، «رنگ شفافیت، شعاع یا درخشش فلز و ... و در آینده شاید این رنگرنگی نهانکار باشد؛ یعنی، رنگی درآشامنده که انعکاسی ندارد... رنگی وارونه».
-
۱۳۹۳/۱۰/۲۵
گفتوگوی فرهنگ امروز با محمد تهامینژاد؛
میراث ابراهیم گلستان در سینمای مستند
گلستان با نظرگاهی هنری/ فلسفی، داستان خود را از محوطهی باستانی میساخت. تجربهی گلستان بخشی از سینمای مستند را شکل داد، ولی سینمای جدید ایران از استاد مستندسازی خود عبور کرده است. منظورم از سینمای جدید ایران، فیلمهای بخشی از نسل دوم و نسل سوم مستندسازان سینمای ایران است که کلاً با فیلمهای شیوهی توضیحی فاصله دارند.
-
۱۳۹۳-۱۰-۲۴ ۱۰:۰۹
یادداشتی بر فیلم Boyhood برنده جایزه گلدن گلاب در بخش فیلم درام:
دوازده سال بچگی
بچگی توانسته بدون داستان مشخص، فارغ از نقطه اوج، بدون رعایت قوانین سینمای کلاسیک، بدون دیالوگهای ماندگار با گفتگوهای یک دست و معمولی فیلم جذابی باشد و به کشف آنچه که هست بپردازد نه رهایی از آن.
-
۱۳۹۳/۱۰/۲۰
نگاهی به نخستین فیلم نیما جاویدی و حواشی پیرامون آن؛
ملبورن؛ یک اثر تقلیدی یا مستقل
من این اثر را یک فیلم تقلیدی نمیبینم و تنها آن را جزئی از یک جریان سینمایی میبینم. سینمای فرهادی متعلق به همهی دنیاست و اگر سینمای فرهادی توانسته مثل خیلی از آثار مطرح دیگر سینما روی فیلمسازان دیگر تأثیر بگذارد اتفاق خوبی است و از آن مهمتر اینکه ذکاوت و تیزهوشی نیما جاویدی را نشان میدهد که کار خوبی را برای الهام گرفتن انتخاب کرده و اتفاقاً بهخوبی هم از پس آن برآمده و کار خوبی ساخته است
-
۱۳۹۳-۱۰-۱۷ ۱۰:۴۹
نگاهی به فیلم جدید کریستوفر نولان؛
بینستارهای؛ در جستوجوی زمان ازدسترفته
با نگاهی گذرا به روند فیلمسازی نولان میتوان گفت که او فیلم به فیلم با افزایش تجربه در حال طی کردن مسیری است که کارگردانان متفکر پیش از او نیز آن را طی کردهاند؛ بهمرور در فیلمهای او از حجم تصاویر و لحظات صرفاً اکشن یا ماجراجویانه کاسته میشود و به نسبت، به آنچه میتوان پسزمینهی عمیق فیلم نامید که قرار است بیننده را به فکر وادار کند افزوده میشود.
-
۱۳۹۳-۱۰-۱۴ ۱۱:۳۳
به بهانۀ اظهارات اخیر کیومرث پوراحمد؛
دربارهی پدیدهی «این فیلم، فیلم من نیست»
مدعیان مذکور اظهار میکنند که تهیهکننده یا سرمایهگذار در مرحلهای از تولید فیلم دخالت کرده و برحسب سلیقه و صلاحدید مدیریتیاش از تدوینگر خواسته تا تغییراتی در فیلم انجام دهد. این ادعا نیز بهاصطلاح بر روی کاغذ، ادعای معقول و مقبول است، اما اگر به این نکته توجه کنیم که سینمای ایران بهتمامی دولتی است و سالهاست که کارگردانهای مذکور به این شیوه انس گرفتهاند، این ادعاها رنگ خواهد باخت.
-
۱۳۹۳-۱۰-۱۱ ۰۹:۴۹
«تبلیغات» در سلسله نشستهای هنر و زندگی روزمرهی شهری؛
تبلیغات و تغییر جهانبینی افراد در مطالعات فرهنگی
از منظر مطالعات فرهنگی آگهیهای تجاری تأثیری در جهانبینی افراد در برداشت و در رفتارهای اجتماعی و فرهنگی آنها دارد. آگهیهای تجاری حتی در نظام اجتماع و در حفظ یا بههمریختن این نظام دخیل هستند؛ پس محققی که از این منظر به مطالعهی آگهیهای تجاری میپردازد، میخواهد آن مکانیزمهای ایدئولوژیکی را کشف کند که نهایت منجر به ابقای نظم اجتماعی موجود میشود.
-
۱۳۹۳-۰۹-۱۸ ۰۹:۲۷
تحلیلی جامعهشناختی از فیلم «پرویز»؛
پرویز؛ روایت طردشدگی
در سکانس بی نظیر از طرد شدگی کامل پرویز، پدر حتی برای مجلس مختصر محضر نیز پسر را دعوت نمی کند و پسر به تنهایی شیرینی وصال در نهایت دید همسایگان ناپیدا از طرد اجتماعی میل می کند، پرویز حتی با دزدیدن کالسکه کودک نتوانست آن حضور مفید خود برای کودکان مجتمع را نشان دهد، حتی اقدام به کشتن کودک کرد اگر چه با حس نوجوانانه اش منصرف شد ولی ول کردن کودک در فضای شهری شلوغ و رها کردن کودک در چنین اجتماعی را به تصویر کشید.
-
۱۳۹۳-۰۹-۱۶ ۱۱:۵۹
نگاهی به فیلم «مستانه» ساختۀ حسین فرحبخش؛
مانیفست سینمایی در فرم سینمای بدنه
فیلم «مستانه» بیشتر یک بیانیهی سیاسی است در جواب توهینها و اتهاماتی که به بازیگران زن سینمای ایران روا داشته شده است. فیلم میخواهد با پیش کشیدن سبک زندگی خاص سینماگران و سوپراستارها از پاکی و نجابت آنها علیرغم سبک زندگی متفاوتشان دفاع کند.
-
۱۳۹۳-۰۸-۲۱ ۱۵:۰۹
به بهانه توزیع «گهوارهای برای مادر» در شبکه خانگی؛
سرگردانی میان «وجدان اخلاقی» و «عقلانیت منفعتاندیش»
در فیلم «گهوارهای برای مادر»، دختر طلبه بر مبنای «قانون» و یا «عرف» مجبور نیست دست از تحصیل و تدریس بشوید و به نگهداری از مادر پیر و ناتوان خود بپردازد؛ چراکه میتواند او را به خانهی سالمندان بسپارد و یا حداقل فردی را به کار بگیرد تا در خانهی مادر پارهای از توقعات او را محقق کند و به نگهداری و مراقبت از مادر بپردازد..
-
۱۳۹۳-۰۸-۱۴ ۱۰:۴۰
نگاهی به اولین فیلم بلند شهاب حسینی؛
«ساکن طبقه وسط»؛ طنزی رندانه
دو سکانس پایانی فیلم نقطهی اوج پیرنگ داستان اصلی است. شخصیت اصلی فیلم پس از ناامید شدن از بازگشت همسر سابقش و ناتوانی از پیدا کردن جوابی برای سؤالش یعنی همان راه جاودانگی، سعی میکند ندای آسمانی درونش را در خود ساکت کند و غرق در زندگی مادی و لذات دنیوی شود، پس تصمیم میگیرد به سمت زن همسایهی طبقه پایین برود..
-
۱۳۹۳-۰۷-۲۴ ۱۰:۲۶
نگاهی به فیلم «آتشبس۲» ساختۀ تهمینه میلانی؛
تجویز روانشناسانه برای حل عوارض زندگی مدرن
لوکیشنهای آتشبس عمدتاً فضاهای زندگی شهری مانند کافیشاپ، شرکت ساختمانی، مهمانیهای خانوادگی و ... است، فضاهایی که زندگی تکراری شهری و مدرن را القا میکند و هیچگاه دوربین از این فضاها خارج نمیشود، فضاهایی که به شدت دلگیر است...
-
۱۳۹۳-۰۷-۱۶ ۱۰:۳۱
سید مهدی ناظمی قرهباغ؛
سینمای هانکه؛ خوب، بد، ضد فیلم
نگارنده، هانکه را نه هماورد هیچکاک و برگمان در روایت کلاسیک و مدرن سینما میداند و نه حتی به اندازهی آنها فیلسوف؛ البته هانکه بهعنوان یک روشنفکر بهویژه از هیچکاک مطالعات نظری بیشتری دارد، اما این مطالعات و دغدغههای فلسفی و اجتماعی در سینمای هانکه نمیتواند حضور داشته باشد. هانکه حتی نمیتواند در بهترین آثار خویش بهراحتی با این دو، جز در مقام یک اقتباسکننده مقایسه شود.