شناسهٔ خبر: 26264 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

فیلمی که احمدرضا عابدزاده با آن گریست

احمدرضا عابدزاده فوتبالیست محبوب ایران بعد از تماشای فیلم سینمایی«شیار 143» با اشاره به اینکه فیلم دارای صحنه‌هایی آشنا بود، گفت: در لحظه‌هایی از فیلم بعضم ترکید و با صدای بلند گریه کردم.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ احمدرضا عابدزاده دروازه‌بان اسبق و محبوب تیم ملی ایران که اکنون به عنوان مربی دروازه‌بانان تیم فوتبال راه آهن مشغول به فعالیت است، درباره دیدگاه خود نسبت فیلم سینمایی «شیار 143» گفت: تجربه‌های من از دوران جنگ در زادگاهم آبادان است و تمام روزهای بمب باران را در شهرم و در میان آشوب جنگ، به سر می‌بردم. بنابراین صحنه‌هایی که در این فیلم سینمایی می‌دیدم برای من آشنا و دردآور بودند.

وی ادامه داد: زمانی که لحظه های چشم انتظاری و زنده شدن امید در الفت برای دیدن فرزندش را دیدم، بغضم ترکید و یا صدای بلند گریه کردم. یاد داغ دل مادرانی افتادم که فرزندان خود را از دست می دادند و با صدای بلند گریه می کردند.

عابدزاده در ادامه صحبت های خود با اشاره به این مطلب که صحنه‌های جنگ و مبارزه رزمندگان در این فیلم وجود نداشت، گفت: کارگردان و تیم تولید فیلم «شیار 143» تلاش کرده بودند لحظه‌های چشم انتظاری الفت را به تصویر بکشند و اشاره‌ای به لحظه‌های جنگ و مبارزه خود رزمنده‌ها نشده بود.

این چهره محبوب فوتبال ایران در پایان صحبت‌های خود مخاطب سینمای ایران را به تماشای فیلم «شیار 143» دعوت کرد و گفت: به نظر من فیلم «شیار 143» اثری است که توصیه می‌کنم هر ایرانی آن را ببیند تا در لحظه‌های چشم انتظاری الفت شریک شود و یادمان نرود چه روزگاری را در این سرزمین گذرانده‌ایم.

نظر شما